> - Ludzie nie chcą pracować za takie pieniądze - mówi Ryszard
> Kosowicki, dyrektor urzędu pracy w Oławie, który również szuka
> pracowników dla firm inwestujących w okolicach Wrocławia. - Młodzi
> wyjeżdżają więc za granicę, a w urzędzie zostają osoby starsze i te
> bez kwalifikacji, których i tak nikt nie przyjmie.

(...)

> Ireneusz Jabłoński z centrum im. Adama Smitha: - Polskie władze,
> ściągając do kraju inwestorów, obiecywały im tanią siłę roboczą.
> Jednak bańka już pęka. Ludzie nie chcą pracować za niewiele ponad
> tysiąc złotych brutto, oddając przy tym lwią część fiskusowi. Wolą
> wyjechać za granicę albo pracować w szarej strefie, która w Polsce
> jest jedną z największych w Europie.

Wszystkiemu winne jest zbyt liberalne prawo, które pozwala nierobom na tego
typu działania. Zamiast iść do uczciwej roboty, wolą uciec w szarą strefę,
lub nawet rzeczywiście nic nie robić, bo "nie ma sensu się męczyć".

Myślę, że prawo powinno być zaostrzone. Pierwszą sprawą powinno być
zorganizowanie w jakiś sposób (chociaż nie wiem jaki) _skutecznego_
sprawdzania _rzeczywistego_ powodu niepodjęcia pracy przez bezrobotnego.
Jeśli miał _rzeczywiste_ przeciwwskazania, np. zdrowotne (ale nie lekarz mu
wystawił zaświadczenie, tylko _rzeczywiście_ on miał przeciwwskazania - nie
wiem szczerze mówiąc, jak to rozwiązać, pomijając czytanie mu w myślach,
czyli fantastykę), to ok, ale jeśli ich nie miał, to powinien _dożywotnio_
tracić _jakąkolwiek_ pomoc ze strony państwa (z wyjątkiem ew. do darmowego
pogrzebu najtańszym kosztem, pod bramą cmentarza, anonimowo). A do tego
powinien być automatycznie kierowany na dozór policyjny (bo z czegoś musi
żyć, a skoro nie ma roboty, to logiczne jest, że będzie kradł - a wtedy przy
pierwszym uczynku do pierdla na 5-10 lat).

Gdyby się takie coś wprowadziło, bezrobocie zaraz by spadło do rozmiaru
marginalnego. A gdyby tych "zdrowotnych" i ew. innych rzeczywiście nie
będących w stanie pracować, przekonwertować z bezrobotnych na jakiś inny
status, to bezrobocie by spadło niemalże do zera.

Zaraz się pewnie odezwą tacy, co to sobie nie wyobrażają, jak za 2000 netto
cała rodzina może przeżyć miesiąc. To ja wam powiem, że moi rodzice mają
razem niecały _tysiąc_. I żyją. I żeby było śmieszniej, pochodzą ze
środowiska, w którym setki ludzi zarabiają podobnie. I też żyją. A zatem
można! Tylko trzeba chcieć!

Aby było jasne - nie jestem zwolennikiem jakiegoś niewolnictwa. W końcu też
jestem pracownikiem, a pracodawcą bywałem zawsze w czyimś imieniu i za
czyjeś pieniądze. Tyle tylko, że będą pracodawcą widziałem, jakie są realia.
Dla niektórych to nienormalne, że za 1000 brutto na umowę o dzieło,
zatrudniałem programistów. Może to i nienormalne, ale więcej kasy dać nie
mogłem (no, później było 1200 brutto), bo po prostu poziom płac był
wyznaczony poziomem przychodów. A przychody da się zwiększyć, zwiększając
ceny. Tyle tylko, że zwiększając ceny, straciłbym klientów. Proste.