Maciek Sobczyk wrote:


> A nie sądzisz, że abstrakcyjność pewnych zajęć też w dużej
> mierze na to wpływa?

Sądzę, jak najbardziej. Aczkolwiek powiem Ci, że takiej dozy
abstrakcji, jaką obserwuję w takiej, wydawałoby się ścisłej
dziedzinie, jak informatyka, nie spodziewałam się w życiu...

> Pointując, to jestem przekonany, że im bardziej oderwana od
> rzeczywistości branża, w im bardziej "syntentyczne", hermetyczne
> rozważania człowiek się zagłębia, tym łatwiej przekroczyć
> barierę, po której najlepiej porozmawiać z psychiatrą

Ano. Tylko problem jest kawałek dalej ;) W miarę inteligentny
człowiek w którymś momencie w końcu zdaje sobie sprawę, że
normalny to on nie jest. Tyle, że chwilę później pojawia się
pytanie: "no dobra, ale czy ja _chcę_ znormalnieć?". No a
problem, to leży w tym, że odpowiedź zwykle brzmi: "pfff!..."

> i wziąć długi urlop na bezludnej wyspie, gdzie problemy są
> jak najbardziej realne (zbudować nożem szałas, opędzić się
> kijem od stada tygrysów :)

Powiem Ci, że mam wrażenie że moje wycieczki w ciemno na
różne zadupia Świata, bez pieniędzy, planów i zabezpieczeń,
to właśnie taka potrzeba odreagowania jest. Powrót do tych
całkiem podstawowych potrzeb: muszę gdzieś się przespać,
coś zjeść, jakoś dotrzeć tam gdzie się wybieram. Całkiem
przyjemna odskocznia, wracam padnięta na pysk ale z takim
zapasem energii że hej.

> Ja miałem podobnie. Jeździłem samochodem z dużo za dużą
> prędkością. Bo przecież jak coś się stanie to CTRL+Z
> i po sprawie :)

Ctrl+Z próbowałam kiedyś wcisnąć jak szklankę stłukłam.
Ale nie pomogło... Straszliwie brakuje mi też Save'a...

> Mnie najwięcej kłopotów sprawia wytłumaczenie trenerom, że
> klient nie oczekuje programu w stylu "negatywne modyfikacje
> informacji na drodze jej przekazywania kanałem werbalnym"
> tylko "jak unikać nieporozumień w rozmowie" :)

No i wracamy do początku: to jest właśnie to, że jeśli cały
czas siedzisz w jakiejś co bardziej oderwanej od rzeczywistości
branży, to powoli Ty przestajesz rozumieć resztę Świata, a ta
reszta Świata przestaje rozumieć Ciebie... :>


Kira