Pe.Ka; <c0vpdj$gj3$4@inews.gazeta.pl> :

> Dnia 04-02-18 13:51, osoba przedstawiająca się jako "Tom" napisała co
> następuje:
>
> > U mnie w firmie raz nie zatrudniliśmy człowieka, bo chciał za mało.
> > Szacowaliśmy, że człowiek dobrze nadający się na to stanowisko
> > będzie żądał kilka razy więcej. Uznaliśmy, że skoro ten kandydat
> > żąda tak mało, to jest coś z nim nie tak - zwłaszcza, że najpierw
> > na rozmowie tak ładnie opowiadał, jaki to on doświadczony etc.
> > Stwierdziliśmy, że musi ściemniać.
> > I to jest druga strona medalu, gdy się ma niskie wymagania.
>
> Właśnie dlatego uważam że każdy powinien sam ocenić swoje możliwości i
> na tej podstawie _indywidualnie_ wycenić swoje usługi nie patrząc na
> zarobki innych.

Właśnie dlatego pisałem o podejściu autorytarnym - wystarczyło spytać
dlaczego tak mało chce, a nie gdybać z sufitu. ;) Przykładowo ja mało
chcę [w trakcie mojego półtorarocznego poszukiwania pracy podawałem też
początkowe stawki w granicach 800 zł brutto], bo:

- zależy mi na dostaniu pracy [nie każdej - w miarę normalnej ;)];
- sam oceniam swoje braki "zawodowe" i nisko się przez to cenię, ale
jest to pochodna stosunku do pewnego układu odniesienia związanego z
moim spojrzeniem na to, jak "powinno być" [tudzież wpływ ogłoszeń o
pracę ;)] - inna sprawa, że przez współpracowników [oczywiście nei
wszystkich] byłem oceniany pozytywnie i profesjonalnie;
- moja kariera zawodowa zaczęła się od 600 zł/brutto w 1996 i skończyła
na 5200 zł/brutto w 2001 - pomijając pewne moje działania opacznie
rozumiane przez kierownictwo, które spowodowały raz podwyżkę o 200 zł,
reszta była efektem docenienia mojego wkładu i zaangażowania,
bynajmniej nie w podsrywanie innych - czyli jest to mój układ
odniesienia, niekoniecznie prawdziwy prawdziwie, ale zamykający się w
stwierdzeniu, że do "dużej" kasy i tak kiedyś dojdę, ale niekoniecznie
na "dzień dobry" - odrobina pokory;

Flyer
--
Szukam roboty - zdolny i chętny, z doświadczeniem w łączeniu wody z
ogniem i wykonywaniu niewykonalnego. ;)