Jotte napisał(a):
>> Stosuje się i działa.
> Nie twierdziłem, że się nie stosuje, ani że nie działa, tylko że nie
> daje gwarancji zadziałania bo ludzie są różni.
Jak to ludzie. Nie ma rzeczy 100% pewnych. To banał.

> A i sytuacje też.
> Z drugiej strony nie zdziwyłbym się, że grożąc komuś bojącemu się szefa
> czy nawet utraty pracy naskarżeniem na niego to tegoż szefa można
> oczekiwany efekt osiągnąć.
> Albo narobić sobie kłopotów.
Albo tysiąc innych. Z powodów, o których pisałeś wyżej - ludzie są
różni. Reszta też j.w.

>> Mam wrażenie, że bardziej postrzegasz to jako niehonorowe, w sensie:
>> potrafiłbyś i wolał załatwić sprawę samemu a zwrócenie się do kogoś
>> innego byłoby dla Ciebie dyshonorem. Ale to tylko moja spekulacja
> W pewnym stopniu słuszna. Chociaż sam fakt, iż ktoś sobie nie radzi z
> napotkanym problemem jeszcze "skarżypyctwa" nie musi powodować. Do tego
> potrzeba jeszcze innych cech.
Dla mnie skorzystanie z pomocy szefa jest sposobem poradzenia sobie, dla
Ciebie dowodem, że ktoś sobie z problemem nie radzi. Myślę, że dalsza
dysputa nie ma sensu. Zgadzamy się co do tego, że z problemem warto coś
zrobić, że opisana metoda może zadziałać (albo i nie), że ludzie są
różni. A co do oceniania pkt. 3 metody nie przekonamy się nawzajem.

>> Praca szkoleniowca cholernie psychicznie i emocjonalnie drenuje.
> Nie odczuwałem tego tak bardzo w ciągu lat przepracowanych jako
> wykładowca. Uważam, że to niezły zawód jeśli ktoś lubi.
Pytanie, czy wykładowca = szkoleniowiec. Czy warsztat to to samo co
wykład. Możesz napisać coś więcej na temat swojej pracy wykładowcy?

>>>> To mało dojrzały sposób komunikowania się z ludźmi.
>>> To tylko jedna z możliwych opinii. Mam inną. Zresztą takie działanie
>> nie ma
>>> na celu komunikowania SIĘ Z człowiekiem, tylko komunikowanie JEMU.
>> Nie wprost i w sposób sprowadzający komunikację do podziemia. Grupa
>> komentujących porozumiewająca się poza denerwującym osobnikiem.
> I bardzo dobrze. Poczucie izolacji to dodatkowy bodziec skłaniający do
> zastanowienia się - co jest nie tak. Teraz ja Cię zapewniam, że to działa.
Jasne, że działa. Tylko jak bardzo zgodnie z zamierzeniami? Może ów
hałaśliwiec zastanowi się i znajdzie odpowiedź, że jego kumple z pracy
to buraki. I żeby się od nich odciąć, nastawi sobie np. radio na full :)


>>>> To dobry sposób, by zepsuć atmosferę w pracy.
>>> Zepsutą atmosferę nie zawsze widać na pierwszy rzut oka.
>>> Czasem ktoś uważa aby jej nie zepsuć, a tam już psuć nie bardzo jest co.
>> I zwykle od tego zaczyna się ona psuć. Od polaryzowania się grupy.
> Chyba każda grupa prędzej czy później się spolaryzuje. A już szczególnie
> w pracy, gdzie o okazję łatwo.
Polaryzuje się tam, gdzie występuje konflikt. Póki jest ukryty (jak w
Twoim sposobie - zamiast komunikowania wprost - dawanie do zrozumienia)
rozwiązać się go nie da. Dopiero ujawnienie daje szansę, by go
rozwiązać. I poprawić atmosferę w pracy.

pozdr.
M.

--
Kochana Mary!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Tęsknię za Tobą tragicznie
A.T.Tappman, kapelan Armii Stanów Zjednoczonych