[...]
> To nie jest wcale glupie. Przychodzi 100 kandydatow i masz do wyboru
> zatrudnic magistra, ktory pracujac na takim stanowisku bedzie
sfrustrowany,
> albo kogos bez wyzszego wyksztalcenia, ktory bedzie szczesliwy. Co bys
> wybral bedac pracodawca? Poza tym istnieje duze prawdopodobienstwo, ze ten
> pierwszy od razu zacznie szukac nowej, lepszej pracy i ze go stracisz.
[...]
> Oczywiscie, zwlasza jak sie nawet nie probuje pomyslec jak to wyglada z
> drugiej strony...
[...]

Czy mam wyciagac DALEKO idacy wniosek, ze nie warto sie ksztalcic? Poza tym
nie moge sie zgodzic z Twoim zdaniem: kogo zatrudnic - niewyksztalconego,
ktory bedzie skakal pod sufit z radosci, czy wyksztalconego, ktory bedzie
wybrzydzal. Chyba zatrudnia sie tego, ktory spelnia wymagania stanowiska, na
ktorym ma pracowac.... Czy sie myle...?

Tomek
PS. Ciagne ten watek, poniewaz chcialbym wyjasnic: chcac sie doktoryzowac
czlowiek chyba mysli, ze to mu otworzy szerzej droge do kariery a nie
odwrotnie, prawda?