W artykule <3...@n...onet.pl>
Aleksander Galicki napisał(a):

> Na inzynierii ucza. Znaczy sa takie przedmioty jak: projektowanie, jakosc
> oprogramowania, projektowanie GUI, ekonomiczne aspekty wytwarzania
> oprogramowania, zarzadzanie projektem inf. et cetera. Jest tego troche. (Na
> pozadnych studiach spora czesc projektow studenci robia w zespolach i szybko
> zaczynaja kojarzyc dlaczego komunikacja w zespole jest wazna.

A to miło, że w końcu zaczęli.

> To oczywiscie
> nadal sa akademickie zabawy, ale bardzo istotne i pomocne).

Chodzi o sam sposób pracy. Zdaję sobie z tego sprawę.

> Zdobyc wiedze teoretyczna w pracy jest z wielu powodow
> cholernie trudno. (Gdzie ta wiedza podstawowa jest naprawde pomocna to inne
> pytanie - bez prostej odpowiedzi.)

Nie, nie. Ja nie mówię o pracy. Mówię o samodzielności - głównie o książkach.
Sam obecnie w ten sposób zdobywam podstawy z ww inż. opr.

> Pasjonaci (w odroznieniu od "pasjonatow") zwykle maja na tyle motywacji, ze
> koncza studia. Pisze "zwykle", bo oczywiscie nie da sie wykluczyc, ze ktos nie
> pojdzie na studia i bedzie samodzielnie siedziec pare lat nad ksiazkami z
> numeryka, analiza, logika formalna, probabilistyka, matma dyskretna,
> lingwistyka formalna, teoria semantyk, teoria optymalizacji, teoria
> zlozonosci.. ( -- dlugo moge tak wymieniac).

A pewnie, że można wymieniać. To niczego nie zmienia. Ci pasjonaci których
ja znam uważają studia za stratę czasu co się przekłada na stratę
pieniędzy. Z drugiej strony powiedz jak Ci się wydaje ilu osobom to
wszsytko czego się na tych przedmiotach nauczyli jest im potrzebne do
pracy?

> No i kwestia terminologii - dla mnie pasjonata, to osoba z szczerym
> zainteresowaniem i motywacja do zglebiania jakiejs dzialki od podstaw -
> od "pasjonaty" rozni sie tym, ze ten drugi sie zadowoli tutorialami na
> sieci i wikipedia.

Taką samą terminologię stosuję.

Pozdr,

--
Paweł 'Styx' Chuchmała
styx at irc dot pl