>
> A co ja napisałem w pierwszym zdaniu? Właśnie to że podstawy tego nie
> dadzą. Może za wielki skrót myślowy zastosowałem.

OK.

> >> E tam geniusze. Programowanie jest proste, trzeba do tego umieść podejść.
> >> Ja jak zaczynałem, to miałem masę znajomych którzy też programowali i też
> >> byli w podstawówce. Byliśmy pasjonatami a nie geniuszami.
> >>
> >
> > Zgrywasz sie, czy naprawde nie widzisz roznicy pomiedzy pisaniem programow
w
> > podstawowce a rzeczywistymi projektami informatycznymi?
>
> Po 1 rzeczywistych projektów to i na studiach rzdko uczą.

Na inzynierii ucza. Znaczy sa takie przedmioty jak: projektowanie, jakosc
oprogramowania, projektowanie GUI, ekonomiczne aspekty wytwarzania
oprogramowania, zarzadzanie projektem inf. et cetera. Jest tego troche. (Na
pozadnych studiach spora czesc projektow studenci robia w zespolach i szybko
zaczynaja kojarzyc dlaczego komunikacja w zespole jest wazna. To oczywiscie
nadal sa akademickie zabawy, ale bardzo istotne i pomocne).

> PO 2 trochę
> rozwinę. Twierdzę, że można wcześnie zacząć uczyć się programowania.
> Później projektowania oprogramowania. Dalej zarządzania projektem. Masz
> więcej czasu. Do tego twierdzę, co było główną tezą i od tego się zaczęło,
> że podstawy teoretyczne do ww można zdobyć bez studiów.

Mozna, ale wbrew pozorom, teoretyczne podstawy sa trudniejsze do zdobycia. W
pracy mozna wzglednie spokojnie sie douczyc pewnych aspektow praktycznych
(wrzuca cie do jakiegos wielkiego andersenowskiego projektu-szamba i po roku
albo zdurniejesz albo "zdobedziesz doswiadczenie" i zaczniesz odwiedzac
www.dilbert.com). Zdobyc wiedze teoretyczna w pracy jest z wielu powodow
cholernie trudno. (Gdzie ta wiedza podstawowa jest naprawde pomocna to inne
pytanie - bez prostej odpowiedzi.)

> > Widze, ze nigdy nie uczestniczyles w przejmowaniu projektu
> > po "pasjonatach". "Pasjonaci" mogli sobie poczytac o numeryce, ale jakos
sie
> > zdarzylo, ze nie przeczytali i zaimplementowali operacje finansowe na
> > double'ach (za to z duma prezentowali "funkcje korygujace")
>
> A ja widzę, że Ty nie widzisz, że ja piszę o pasjonatach którzy poważnie
> podchodzą do tego co robią, a nie o "pasjonatach".

Pasjonaci (w odroznieniu od "pasjonatow") zwykle maja na tyle motywacji, ze
koncza studia. Pisze "zwykle", bo oczywiscie nie da sie wykluczyc, ze ktos nie
pojdzie na studia i bedzie samodzielnie siedziec pare lat nad ksiazkami z
numeryka, analiza, logika formalna, probabilistyka, matma dyskretna,
lingwistyka formalna, teoria semantyk, teoria optymalizacji, teoria
zlozonosci.. ( -- dlugo moge tak wymieniac).
No i kwestia terminologii - dla mnie pasjonata, to osoba z szczerym
zainteresowaniem i motywacja do zglebiania jakiejs dzialki od podstaw -
od "pasjonaty" rozni sie tym, ze ten drugi sie zadowoli tutorialami na sieci i
wikipedia.


A.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl