Immona <m...@s...pl> napisał(a):

> Dla ludzi z tej pierwszej
> grupy rynek pracy wyglada tak, ze jak szukaja pracy, to szukaja jej
> przecietnie kilka miesiecy, ale znajduja.
>
Konieczność szukania pracy przez kilka miesięcy też jest chora.
Jeszcze w 1992-gim, szukałem pracy 2-3 dni.
Właśnie przez to, że ta pierwsza grupa musi szukać pracy tak długo,
druga grupa znajduje pracodawcę po latach - lub wcale.


> Ta druga grupa charakteryzuje sie
> wlasnie silnym niedopasowaniem do rynku i jest malo prawdopodobne, ze
> znajdzie prace bez pomocy z zewnatrz, podnoszenia kwalifikacji itd.,
> zwlaszcza, ze wiekszosc z nich juz zrezygnowala z poszukiwania.
>
To "wykluczenie" i niedopasowanie niejedno ma imię.
Specjaliści od rynku pracy twierdza w mediach różnych, że jedną
z podstawowych cech "wykluczonych" jest brak umiejętności posługiwania
się komputerem, komórką, pocztą elektroniczną, faxem, ksero, internetem, itp.
PUP-y organizują nawet szkolenia w tym kierunku.

Tymczasem mając opanowane te umiejętności nawet w ponad przeciętnym wymiarze,
również można być bez pracy, bo nie ma się praktyki w dziedzinie wymaganej
przez pracodawcę. Zawsze bliżej w kolejce po pracę stoi ten co ma.

Bezrobocie po prostu ciągle za duże.

Co do budownictwa, to wprawdzie się na budowie specjalnie nie znam,
ale zastanawiam się, czy firma budowlana, która buduje z cegieł,
przyjmie do pracy murarza montażystę, który całe życie zawodowe montował
domy z wielkiej płyty, a stracił pracę, bo ta technologia padła.
Chyba nie.
Raczej będzie on trwale bezrobotnym murarzem, bo pracodawcy również w tym
zawodzie mają wybór i nie muszą wziąść kogoś żeby go uczyć układania cegieł.

Marek


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/