Użytkownik "a&e" <a...@w...op.pl> napisał w wiadomości
news:cl3hio$3sg$1@news.onet.pl...
> tutaj masz wszystko...........
>
> Art. 1511. § 1.

A także

http://www.lexpress.pl/modules.php?name=News&file=ar
ticle&sid=304

Zgodnie z art. 133 § 1 kp świadczenie przez pracownika pracy w godzinach
nadliczbowych jest dopuszczalne jedynie w dwóch przypadkach.

Po pierwsze, jeżeli zachodzi konieczność prowadzenia akcji ratowniczej dla
ochrony życia lub zdrowia ludzkiego albo dla ochrony mienia lub usunięcia
awarii, po drugie - gdy wystąpią szczególne potrzeby pracodawcy. To ścisłe
kodeksowe wyliczenie sytuacji, w których dozwolona jest praca w godzinach
nadliczbowych przesądza o tym, że praca taka powinna być wykonywana na
polecenie pracodawcy, a przynajmniej za wiedzą pracodawcy. Do pracodawcy
bowiem należy ocena tego, czy jest konieczne świadczenie pracy w
ponadnormatywnym wymiarze. Zwłaszcza w przypadku, gdy podstawę wykonywania
pracy nadliczbowej stanowią szczególne potrzeby pracodawcy.

Wielu pracowników jednak, mimo iż nie otrzymało od pracodawcy polecenia
wykonywania pracy po godzinach, pozostaje w pracy dłużej, domagając się
później dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Bardzo
często też pracodawca nawet nie wie o tym, że pracownik przebywał w pracy
poza normalnymi godzinami pracy. Taka samowola pracownicza nie powinna być
respektowana. Pracownik nie może bowiem wymuszać na pracodawcy pracy w
godzinach nadliczbowych. W świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego nie budzi
wątpliwości, że o dodatkowym wynagrodzeniu za pracę w godzinach
nadliczbowych może być mowa jedynie wówczas, gdy pracownik wykonuje pracę w
wymiarze ponadnormatywnym na wyraźne polecenie pracodawcy albo bez
polecenia, ale w sytuacji uzasadnionej realną potrzebą pracodawcy i przy
świadomości pracodawcy, iż pracownik tego rodzaju pracę wykonuje.

Pozostawanie przez pracowników dłużej w pracy jest często także wynikiem
konieczności poprawienia pracy wykonanej w sposób wadliwy. Tego rodzaju
pracy nie można jednak w żadnej mierze kwalifikować jako pracy w godzinach
nadliczbowych. W orzecznictwie jednoznacznie bowiem wskazano, że usuwanie
następstw wadliwie wykonanej pracy, usterek nie wlicza się w ogóle do czasu
pracy pracownika.

Jak wynika z powyższego samo pozostawanie przez pracownika w miejscu pracy
poza normalnym czasem pracy nie jest wystarczające do żądania od pracodawcy
dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.