Użytkownik "Piotr 'Gerard' Machej" <g...@a...eu.org> napisał w
wiadomości news:bv40tc$76c$1@inews.gazeta.pl...
> Hmmm... Z jednej strony masz rację. Z drugiej jednak... Jeśli
> pracodawca ogłasza nabór na konkretne stanowisko, to zwykle
> zdaje sobie sprawę, jaką kwotę może przeznaczyć na wynagrodzenie
> pracownika na tym stanowisku.

Ja bym nawet powiedział, że pracodawca zawsze wie ile może przeznaczyć
na etat. Choć nie musi tego ujawniać. Rozmowa na temat wynagrodzenia
podlega w tym momencie grze pomiedzy pracownikiem, który chciłaby jak
najwięcej wyrwać a pracodawcą, który niekoniecznie chciałby wydać
wszystko co ma w zanadrzu.

> > Kolejny ze znajomych argumentował swoją postawę tym, że czasem
ciężko
> > jest wycenić swoją prace albo nie wie ile w ludzie na danym
> > stanowisku mogą zarabiać.
>
> Tu się w zasadzie zgadzam - przykładowo student po obronie często
> nie zdaje sobie sprawy ze stawek na poszczególnych stanowiskach.

Do pewnego stopnia jestem skłonny się z tym zgodzić jednak trudno
sobie wyobrazić absolwenta który zupełnie sie nie orientuje w branży
zgodnej z kierunkiem studiów jakie wybrał. Zwłaszcza obecna sytuacja
na rynku pracy powoduje że studenci istatnich lat są znacznie bliżej
rynku pracy niż dawniej.

> Hmmmm... Potrzeby każdy pewnie ma duże ;) Ale problem w tym, żeby
> nie zawołać za dużo, bo wtedy można pracy szukać bardzo długo.
> A przecież nie o to chodzi, prawda?

No własnie, chodzi o potrzeby w granicach zdrowego rozsądku oraz
możliwości jakie daje dana branża.

> Orientować się może dopiero, kiedy jakiś czas w tym środowisku
> pobędzie. Czyli kiedy już kilka lat popracuje. Natomiast przy
> pierwszej czy drugiej pracy wcale nie jest powiedziane, że
> będzie znał stawki - bo niby skąd?

Wcześniej już napisałem więc dodam tylko, że istnieje przecież
coś takiego jak nieformalny obieg informacji :-).
Nie żyjemy na pustyni :-)

pzdr
Gluestick