Witam. Najpierw mała polemika z przedpiszcą ;) :
> Po pierwsze - w pracy tego typu kluczowym zagadnieniem jest określenie
> obowiązków, kompetencji i wynagrodzeń. Zwłaszcza z tym ostatnim bywa
> różnie (delikatnie mówiąc), co moim zdaniem sprawia, że zespół w pewnym
> momencie "staje".

Ja w takim wypadku (jakiekolwiek problemy z płacą) momentalnie rezygnowałem
z projektu. Zdażyło się raz.

>
> Po drugie - wszystkie "wady pracowników najemnych" w systemie zdalnej
> pracy zespołowej multiplikują się; ogólne "spychanie" na innych swoich
> zadań, zwlekanie z przesyłaniem materiałów, z przekazywaniem materiałów,
> z podejmowaniem decyzji, ze wszystkim praktycznie...

Wszystko zależy od ludzi i od dyscypliny. Z w/w problemami miałem
do czynienia dwa razy: raz w pracy dla rodzimego (polskiego) zlecenodawcy,
a drugi raz dla zagranicznego. W pierwszym wypadku to ja zrezygnowałem
widząć amatorszczyzne i niepoważne podejście do pracy (ludzi z zespołu
i zleceniodawcy projektu). W drugim - czlowiek następnego dnia już
nie brał udziału w projekcie (dostał kopa w d.. za olewactwo).

> Po trzecie - wydaje mi się, że aby skutecznie pracować w zespole
> zdalnie, trzeba najpierw mieć spore doświadczenie w takiej pracy w
> realu. A niestety większość osób tak pracujących to ludzie młodzi
> (siebie do nich nie zaliczam ;-) ), którzy po prostu nie mają żadnego
> doświadczenia "życiowego" i dlatego najnormalniej w świecie nie są
> przystosowani do pracy zadaniowej w zespole nie tylko zdalnie (co jest
> bez wątpienia trudniejsze), ale i realnie.

Bzdura. Sam co prawda pracoałem w realu w ten sposób przez pewien (4 lata)
okres czasu. Ale doświadczenia jakie wyniosłem z teg okresu wręcz
przeszkadzały mi w prac zdalnej. Ale to raczej wina naszego swojskiego
piekiełka i olewactwa.
Wszystko zależy tylko i wyłącznie od człowieka. Od jego dyscypliny i
chęci. A także od zleceniodawcy - odpowiednia motywacja finansowa pomaga.

W mojej sytuacji wygląda to tak: od 5 lat pracuej _wyłącznie_ zdalnie.
Oprócz drobnego epizodu na początku - pracuję wyłącznie dla zagranicznych
zleceniodawców (ewentualnie dla siebie - przez rok ludzie pracowali zdalnie
dla mnie). Wszystki eprojekty udało się zrealizować do końca. Zdażały się
delikatne poślizgi, ale to akurat norma. Team nigdy nie był złożony z
mniej niż 7 osób (a czasami z 30). Nigdy z nikim nie spotkałem się w
'realu'.Nie było większych nieporozumień czy kłopotów. Nikt nikomu nie
wciskał kitu. Projekty zawsze były dobrze zarządzane (agile/scrum).
Meetingi przez sieć odbywały się (i odbywają) codziennie.
Osoba tym kierująca musi na bieżąco wiedzieć co kto robi, co kto ma robić
i jakie ma problemy.
W projektach biorą udział (wszscy zdalnie) osoby z całego świata, z
naciskaiem na USA i Australię (nigdy w zagranicznych projektach nie
współpracowałem z niki z Polski). Ale nawet to (inne strefy czasowe) nie jest
problemem. Brzmi jak bajka ? Może.

Niestety. Udział w projektach wymaga potężnej samodyscypliny i samozaparcia.
Od pewnego czasu (2 projekty) sam jestem 'scrum masterem' i trzeba naprawdę
sporo wysiłku włożyć by wszystko grało. Zwykłe rozdielenie zadań i po jakimś
czsie sprawdzenie jak poszło - to zbyt mało. Jest sporo dobrych pozycji
książkowych traktujących o zarządzaniu projektami, w tym - zdalnymi.

P.S.
Jaka branża ? Gamedev - handheldy i konsole.
Team zwykle ma co najmniej 4 programistów którzy współpracują ze sobą
(nie mają "rozłącznych zadań). Poza tym graficy, muzycy ,
cała rzesza testerów i projektantów. I jakoś to działa bez zgrzytów.

Jak pisałem - jedyny problem był pdoczas współpracy z rodakami. Może to jest
kluczowa sprawa ???

--
TS