TS wrote:

> A zastanawiał się ktoś dlaczego pracodawcy unikają zatrudnienia na etat?
> Nie dlatego że taki mają kaprys, tylko dlatego, że koszty zatrudnienia są
> absurdalne, dlatego że zwolnienie w sytuacji, gdy firma ma "gorszy" okres
> jest kosztowne lub nawet niemożliwe.
> Weźmy np. małą firmę budowlaną. Jest zlecenie, budują domek jednorodzinny.
> Jak kończy się budowa i nie ma następnego zlecenia, to trzeba zwolnić ludzi.
> I tu zaczynają się schody, bo trzeba wypłacać nawet 3 miesięczne pensje plus
> odprawy. I niby skąd właściciel ma wziąć na to kasę? A jak ludzie pracują na
> zlecenie, to sprawa jest prosta.

Ze sie wtrace - przyklad absurdalny, bo mozna zastosowac umowe na czas
okreslony bez dodatkowych kosztow. Jezeli pracodawca jednak zatrudnia
taka ekipe na czas nieokreslony to z czysto egoistycznych pobudek -
znalezienie wyprobowanej (podkreslam) ekipy to nie jeden dzien, zreszta
samo znalezienie odpowiedniego pracownika czesto trwa dluzszy czas
(jezeli chodzi o inne branze). Nazwal bym to nie absurdalnymi kosztami
ale kosztami straconych zarobkow (koszty utraconych korzysci) ekipy
zatrudnionej u pracodawcy. Caly swiat nie kreci sie u stop pracodawcow i
zaden pracownik majacy mozliwosc lepszej pracy i nieskrepowany Kodeksem
pracy nie bedzie decydowal o zmianie pracodawcy dluzej niz 1 s. Z jedna
uwaga - przychylam sie o tyle, ze dlugosc stazu i umowy nie powinna
roznicowac dlugosci odprawy i wypowiedzenia bo nie jest poparta
przeslankami logicznymi.

To tyle jezeli chodzi o przyklad. Jezeli chodzi o te absurdalne koszty -
to jakie niby powinny byc nieabsurdalne. Powiedzmy pracownik zarabia
1000 zl (powinien pracodawcy tylek calowac ze szczescia ;) ) i pracujac
na etat ma zagwarantowane w kosztach pracodawcy 50% ZUSu, chorobowe
przez 33 dni, urlop i kilka innych pomniejszych jak socjal. Powiedzmy ze
znikaja te "absurdalne" koszty. Czy wg. Ciebie pracownik powinien sobie
z tego swojego 1000 zl brutto oplacic prywatne ubezpieczenie chorobowe,
III filar, odlozyc na urlop? Bo ze pracodawca nie kiwnie palcem, zeby
podwyzszyc mu wynagrodzenie, to tego jestem prawie pewien - podwyzka ==
wyzsze koszty. Moze tak pracodawcy przestana myslec w kategorii
hipermarketow --> taniej, taniej, jeszcze taniej.

Tutaj nasuwa mi sie pewne zabawne skojarzenie z pewna firma, gdzie
struktura organizacyjna byla najezona wysokozarabiajacymi
"specjalistami", dyrektorami i inna swolocza. I ciekawi mnie czy pewnego
pieknego ranka, kiedy juz zwolnia wszystkich nisko zarabiajacych
pracownikow wykonawczych nie odkryja ze zdziwieniem - Panowie, koszty
osobowe zmniejszyly sie tylko o 1%! Czyzbysmy sie mylili? :)

Sam przedstawilem kilka zarzutow do naszego prawa, ale nie oznacza to,
ze zapominam o ukochanych pracodawcach a w szczegolnosci mojej ulubionej
klasie pracodawcow quasizyskownych oraz pracodawcach lubiacych bardzo
szybki zwrot z zainwestowanych kapitalow. I uwazam, ze i owszem koszty
sa troche bezsensowne ale z drugiej strony danie wolnej reki pracodawcom
nie polepszy sytuacji pracownikow. Koszty znikna i jedyna grupa wygrana
beda przedsiebiorcy. Po drugie przedsiebiorczosc naprawde nie oznacza
zwrotu z kapitalu w wysokosci 100% w ciagu roku - 10, 20 to rozsadny
poziom. Jezeli pracodawca inwestuje 50.000 w sklep, to nie powinien
oczekiwac (dla zdrowia swojej byznesu), ze po roku bedzie mial juz
200.000 --> malo inwestujesz, malo dostajesz.

Flyer