> Czy jest na to jakiś przepis? Czy nie jest już za późno (rzecz się
> działa na początku czerwca)? Jakie mam szanse (zakładając, że dopuściłam
> się krytycznej uwagi o Wielce Szanownej PD i że gdybym naprawdę musiała
> to mogłabym być na tych zebraniach)?

W opisanej przez Ciebie sytuacji nie widzę żadnej możliwości skutecznego
dochodzenia Twoich roszczeń (jakiekolwiek by one nie były) na drodze
prawnej.

Jednak cieszę się, że ciągle jeszcze są jednostki posiadające odwagę
osobistą pozwalającą im szukać metod egzekwowania odpowiedzialności innych
za słowa i czyny. Mało jest rzeczy budzących we mnie takie obrzydzenie, jak
nędzni ludzie tłumaczący swą wypłaszczoną, tchórzliwą postawę gadkami typu:
"...takie jest życie, pracodawca ma prawo, może mnie wyrzucić na zbity pysk,
taki rynek pracy, a gdzie będę pracował..." itp.

Proponuję całą sytuację potraktować jak płatną lekcję życia, której cena to
koszty dojazdów, stracony czas, nadzieje i nerwy. Drogo - ale i nauka
pierwszerzędna. ;)
Powodzenia.

--
Pozdrowienia
Jotte