W wiadomości news:f1d1lu$o9$1@inews.gazeta.pl Alien
<l...@g...pl> pisze:

> No cóż, to zależy czy ktoś siebie uważa za eksperta czy nie. Ja siebie nie
> uważam i dlatego odwołuje się do mądrzejszych ode mnie.
To bardzo słuszna postawa. Tak trzymaj.

> Jestem ciekawy tylko czy sam wyprowadziłbyś taką interpretację z art. 100,
Tylko częściowo. Bowiem poza oczywistymi nieścisłościami wynikającymi z
operowania nieporofesjonalnym językiem, nieznany "ekspierd" zamieszcza w tej
"interpretacji" m.in. takie taką tezę:
"Co więcej, zlecenie pracy w godzinach nadliczbowych wiąże pracownika nie
tylko wówczas, gdy zlecono mu pracę zgodną z umówionym rodzajem, lecz
również wtedy, gdy zlecono mu pracę innego rodzaju (wyrok SN z 1 sierpnia
1990 r. I PRN 7/90, niepublikowany)."
Po pierwsze trudno za wykładnię prawną uznać orzeczenie niedostępne w
powszechnym odbiorze.
Po drugie - i znacznie ważniejsze - pracodawca nie ma prawa nakazać
pracownikowi wykonywania pracy innego rodzaju niż określona w umowie. Nie
tylko z powodów czysto cywilnych, ale i związanych z BHP.

> bo dla mnie jest to jasne i czytelne.
Nie mogę ponosić za to wrażenie odpowiedzialności.

>> Niemniej ten artykulik nie zawiera IMO jakichś ewidentnych błędów (choć
>> niektóre sformułowania rażą potocznym językiem, a część przywoływanych
>> orzeczeń jest delikatnie mówiąc - "nieświeża") poza jednym - pracownik
>> _zawsze_ może zakwestionować polecenie pracodawcy i zawsze może zażądać
>> wydania polecenia na piśmie. Bezsensowne i mylące są dywagacje nt "kiedy
>> pracownik może powiedzieć nie", raczej należałoby się skupić na opisie
>> możliwych konsekwencji takiej sytuacji.
> Nie mnie to oceniać.
Przecież nikt cię nie zmusza.

>> Pojęcie "szczególnych potrzeb pracodawcy" jest - jak pisałem -
>> nieprecyzyjne i ocenne. W takich przypadkach szczególnie często konieczne
>> jest odwołanie się do postępowania sądowego. Ale nawet SN nie stanowi
>> ostatecznej instancji gdyż Polska jest sygnatariuszem układów i
>> porozumień międzynarodowych, pozwalających obywatelowi kwestionować i
>> zaskarżać jego (SN) postanowienia.
> Nie wiem czy się ze mną zgodzisz ale w ten sposób można zanegować prawie
> wszystko, bo zawsze można się odwołać do wyższej instancji.
Instytucja odwołania jest istotą postępowania mającego cechy zbliżonego do
sprawiedliwego i obiektywnego.
Niemniej procedury odwoławcze nie są nieskończone. W którymś momencie
nastąpi koniec takich możliwości.

--
Jotte