Immona wrote:
> (teraz widze, ze bylam malo obudzona. stylistycznie, to to moje
> tlumaczenie to wstyd.)

A prawo poranka? Immona, bez toalety, śniadania i kawy nie włączamy
komputera ;)

> U nas pokutuje takie falszywe przekonanie o profesjonalizmie, ze rowna
> sie on smiertelnej powadze, wynioslosci i chlodowi. Firmy sie boja
[cut]
> rzeczywiscie zwiazanych z biznesem) co ze wzgledu na styl. Ludzie
> skomentowali, ze "to nie wyglada powaznie". Jak widac, jest takie
> nastawienie i firmy sie raczej boja tego, niz nie maja zasobow do
> stworzenia fajnego ogloszenia.

To generalnie jest szerszy problem. Nasza narodowa mentalność, polactwo
to nasze z butów wychodzące, nie przepada za sukcesami innych, potępia
właścicieli biznesów, ceni łatwe i szybkie rozwiązania, przedkłada
zakombinowanie nad pracę u podstaw, bezkrytycznie zachłystuje się obcymi
wzorcami i podręcznikową, ostygłą wiedzą. I nie chodzi nawet o to, że
gdyby Reserved nazywał się Zaklepane czy Sunset Suits nosiłoby nazwisko
właściciela, to pewnie trudniej promowałoby się te marki mimo, że
przygotowane były na rodzimy rynek. Takie zawężenie horyzontów przejawia
się wszędzie: obawa przed podejmowaniem nawet najprostszych negocjacji,
unikanie udziału w konkstruktywnych dyskusjach i okazywania własnego
zdania w otoczeniu osób o większym doświadczeniu/statusie, zupełna
niechęć do przejmowania inicjatywy w sprawach zawodowych, równanie w dół.

Innowacyjne rozwiązania to dla PL nie dość, że chyba jedyna, ale też w
gruncie rzeczy najprostsza droga do spokojnych snów o PKB. A przecież
nie jest tak, że organicznie nie potrafimy. Mamy niezłe know-how, mamy
specjalistów gotowych zarabiać mniej niż na zachodzie pracując w kraju,
ale nad ciekawymi projektami, mamy pomysły. Ale nie radzimy sobie w
prezentowaniu własnej osoby czy pomysłu, nie potrafimy wyłonić
autorytetu w grupie, obawiamy się też jak ognia ryzyka, które
nieodłącznie związane jest z nowymi przedsięwzięciami. Łatwiej doceniamy
sukcesy "amerykańskich naukowców" i "amerykańskich milionerów" niż
naszych własnych, bo przecież "w tej Hameryce to lepiej, łatwiej i
mądrzej", poza tym tewałeny czy inne polsaty bezkrytycznie publikują
niusy CNN czy NBC. Ręka do góry ten, kto nie inwestuje w akcje, a
kojarzy Bioton... I niestety wolimy psioczyć na milionowe zarobki
prezesów dużych firm "uciskających klasą robotniczę" niż wziąć się w
garść, pozbierać od rodziny kasę na ZUS na najbliższy rok i zabrać się
za realizację planów.

Podsumowując te dwa akapity: lubujemy zamykać się w ograniczeniach i
kontrolować ich przestrzeganie przez innych. To głupie bardzo.

> PL to strasznie sztywna i smutna kultura w stosunkach miedzyludzkich,
> choc sami Polacy uwazaja sie za spontanicznych. Ciekawostka, Polacy
> bardzo dobrze dogaduja sie z Japonczykami i na odwrot, nawet w
> sytuacjach bez uprzedniego treningu miedzykulturowego. Jak mi drugi z
> rzedu Japonczyk powiedzial, ze Polacy sa the best jako ludzie, to
> zaczelam sie powaznie zastanawiac, o co chodzi. Potem doszlam do
> wniosku, nie wiem, na ile slusznego, ze elementem wspolnym jest waga
> przypisywana "zachowaniu twarzy".

"Zachowanie twarzy" w kulturze japońskiej wiąże się chyba bardziej z
honorem, a u nas - czy ja wiem... ;). A nasze zamiłowanie do smutku,
szarości, powagi i ociężałości na tle innych nacji widać wyraźnie.

> Powiedzmy to szczerze :) tak naprawde, czesto nie chodzi o same soft
> skills, ale o cos, co ladnie nazywa sie elastycznoscia, a co brutalnie
> mozna opisac jako wyrazanie pozytywnych uczuc pod adresem osob, wobec
> ktorych sie tych uczuc nie zywi.

Nie mogę się nie zgodzić :). Poza tym zdolność do empatii bywa
przydatna, a ITowcom nie tak często się przytrafia ;).

> przychodzi z trudem. Niechec wielu znanych mi ITowcow do FMCG czy
> konsultingu nie ma zwiazku z ich brakiem soft skills, bo wielu z nich je
> posiada, ale z niechecia wobec koniecznosci bycia milym dla ludzi,
> ktorzy na to nie zasluguja. A te branze akurat potrafia doprowadzic te
> koniecznosc do rozmiarow nawet dla mnie niestrawnych.

Takie firmy mają jeszcze jedną dziwną dla wielu komputerowców własność -
namolnie promują rekrutację pionową w ścieżce managerskiej. I, choć nie
jest to akurat mój pomysł na życie, to rozumiem świetnie ludzi z dużym
doświadczeniem developerskim, którzy wolą niezmiennie kierować ideami, a
nie zespołem.

pozdrawiam,
--
mgl