> Z setką kandydatów to ty się musisz zmierzyć jak wysyłasz
> CV. Twierdzisz że doświadczenie i kwalifikacje to słaba karta przetargowa?

Tak trzeba się mierzyć ze 100-tką innych ! To mocna karta przetargowa
kwalifikacje i doswiadczenie, ale jesli masz do wyboru kilku najlepszych z
tej 100 to niestety ktoś dobry tej pracy nie otrzyma czy tak ? A co jeśli
jest to osoba, która no powiedzmy nie potrafi się zaprezentować ale jakiś
dorobek ma ? Takie osoby przecież też są i mają najtrudniej się przebić !!!


> i dostałem opieprz że za dużo - no i gdzie te setki? Przyznasz chyba że
> ten fakt stawia w innych świetle sprawę negocjacji płacowych? Jestem
> zdania że negocjować trzeba zawsze (no może poza sytuacją gdy druga strona
> z miejsca oferuje Ci to co chcesz) - wtedy pokazujesz że znasz swoją


Wiem doskonale że trzeba umieć negocjować, ale jeśli pracodawca widzi że
człowiekowi cholernie zależy to jest w stanie mu postawić każdy warunek
(jeśli trafi na jedynego żywiciela rodziny przykładowo, który musi rodzinę
wykarmić).
A setki zgłoszeń napływają, podam Ci przykład firma grupy kapitałowej Emax
poszukiwała wdrożeniowca. Dowiedziałem się "od zaplecza"
że zgłoszeń było dokładnie ponad 80, wartościowe oferty złożyło około 20
kandydatów. Po drugim etapie kierownik miał dylemat wybrać z 10 tylko 1
osobę. Wiesz co powiedział ? Że mu cholernie żal tak dobrych fachowców
(chodziło o Oracle, DBMS, SQL) ale nie jest 10 wstanie dać pracy. Może
przyjąć jednego. Tych 9 naprawdę dobrych, jeśli nie ma pracy to pewnie do
dziś kajają się aby cokolwiek dostać. Nie daj Boże jeśli mają małe dziecko,
czynsz do zapłacenia, żonę w domu co ją też zwolnili.


]> wartość i nie jesteś byle frajerem. Trzeba tylko uważać żeby negocjacje
> nie przerodziły się w "stawianie się" i pyskówkę.
> A tak w ogóle to lektura jakiejkolwiek książki na temat negocjacji
> pozwala spojrzeć zupełnie inaczej na takich co to 1500zł netto od doktora
> przyjmują ze smiechem na twarzy. (jak rozumiem nie chodziło u uśmiech
> zadowolenia że tak tanio...)

Wiesz Rygel są tacy którzy mają ubaw, jest to dla nich rozrywką jak widzą
człowieka zdesperowanego na rozmowie, łapiącego się brzytwy. To jest właśnie
polska codzienność i beznadzieja na rynku pracy.

Pozdrawiam
Wrangler