p...@o...pl napisał(a):

> ... gdy dochodzi do ogólnopolskiego dyktanda, bezbłędnie pisze dyktando 1, 2
> osoby. A podejść może każdy, a podchodzi tysiące.

W dowolnym konkursie zadanie do rozwiązania musi być tak obmyślone, żeby
wyłonić zwycięzcę, wicemistrza, wicewicemistrza itd. W przeciwnym
razie z góry można by wszystkich umieścić ex equo na pierwszym miejscu.
Nieciekawe. Ogólnopolskie dyktando nie jest statystyczną próbką
polskiego tekstu. Roi się w nim od pułapek, niezwykle rzadkich a
trudnych przypadków itp. To, że 2, 3 osoby piszą je bezbłędnie,
świadczyłoby raczej o tym, że powinno być jeszcze trudniejsze, bo czym
odróżnić te 2, 3 osoby? Czasem potrzebnym na napisanie? To dyskryminuje
flegmatyka, który zna ortografię równie dobrze jak jego konkurent, ktry
w ogóle wszystko robi szybciej.


> ...
> No to po po co 2 warianty 1 litery ?

Po co po 3 warianty zapisu spólgłosek miękkich: ć-c-ci, dź-dz-dzi,
ń-n-ni, ś-s-si, ź-z-zi? (Nie wymieniłem wszystkich: są jeszcze miękkie
p', b', f', w', k', g', m', ... - ale one mają akurat tylko jeden
wariant zapisu: identyczny jak ich twarde odpowiedniki, choć brzmią
inaczej. Ale to też niejednoznaczność odwzorowania głoska-litera,
"niefonetyczność" polskiej pisowni). Po co po 2 warianty zapisu
spółgłosek, które zamieniają się w mowie na swoje dźwięczne/bezdźwięczne
odpowiedniki zależnie od sąsiedztwa?


>>Nie da się odróżnić "ć" przed spółgłoską lub na końcu
>>wyrazu od "c" przed "i" lub od "ci" przed samogłoską.
>
> Ale akurat to odróżnienie mało komu sprawia kłopoty.

Widzę czasem dyktanda i wypracowania, które żona (nauczycielka) poprawia
w domu i jestem odmiennego zdania. Dyktanda szkolne - podobnie jak to
ogólnopolskie - nie są reprezentatywnymi próbkami polskiego tekstu: są
ukierunkowane np. na rozróżnienie "u-ó" i oczywiście błędów "u-ó" może
dziecko popełnić tutaj więcej niż np. "ć-c-ci".


> ...
>>A co nam po reformie typu 3 krople z morza, choćby i te najbardziej
>>kwaśne?
>
> To samo co dla głodnego zjeść obiad i zostawić deser. :)

Policz wszystkie niejednoznaczności w przyporządkowywaniu głosek literom
i na odwrót. Twój "obiad" to trzy łyżeczki zupy, resztę określasz jako
"deser".


>>>... idiotyczne odejście od genijalnego wynalazku ludzkości jakim
>>>jest alfabet.
>>>.
> Co z genijalnym wynalazkiem zapisu fonetycznego

Chyba jednak "ń-n-ni" sprawia Ci kłopoty. Przynajmniej w wyrazie "genialny".


> ... w języku angielskim ... słownik zawiera faktycznie 2 słowniki:
> zapis pisany słowa, zapis fonetyczny słowa, wreszcie tłumaczenie słowa.
> a więc 2 słowinik: zapis - tłumaczenie
> brzmienie - tłumaczenie.
> NIe dopuśćmy do tego w polskim języku.
> Takie "dziwne słowniki" jak angielskie są na szczęście rzadkością, co dowodzi
> wyższości innych języków nad angielskim.
> Nie dopuśćmy do takiego bałaganu w języku Polskim.

Widziałaś słowniki polsko-np.angielskie, ale nie te dla Polaków, którym
nie trzeba podawać wymowy słów? Podana w nawiasach "[]" transkrypcja
fonetyczna polskich wyrazów (np. wschód [fshut] - sunrise) pewnie dałaby
Ci obraz, do czego doprowadziłaby Twoja reforma konsekwentnie
kontynuowana - z "deserem" włącznie :-) .

> ...
> W naszej kulturze jest : litera - dźwięk ,
> i nie widzę żadnego powodu by to zmieniać.

Bardzo to, bardzo zawiła odpowiedniość. Ale ja też nie widzę powodu,
żeby zmieniać. Polską pisownię oczywiście.