Piotr wrote:
> Nie zauważyłem żeby angielska ortografia była szczególnie trudna. Za to polską
> opanowałem wyłacznie dzięki temu że mam dobrą pamięć wzrokową i poprostu wiem
> jak powinien wyglądać poprawnie napisany wyraz, reguł nie znam bo i tak nie
> mogłem znaleźć w nich żadnej logiki.

Pierwsza uwaga słuszna - wysoki odsetek "dyslektyków" to wynik braku
kontaktu z książką. Obecne pokolenie młodych wychowane jest na
telewizji. Efekty widać choćby w postingach.
Druga uwaga nie wystawia pochlebnego świadectwa albo Tobie, albo Twoim
nauczycielom z podstawówki. Reguł uczy się właśnie tam, w klasach 4-6.
Co zaś do samego postulatu "uproszczenia" ortografii - niszczenie
dziedzictwa językowego i kulturowego w imię wygody leniwych to IMO
postulat barbarzyński. Obecny kształt języka z jego naleciałościami i
pozostałościami po dawnych, niewymawianych już dziś zgłoskach to
dziedzictwo pokoleń. Oczywiście w imię wygody można ograniczyć język do
kilku tysięcy podstawowych słów, a nauczanie w szkole do podstawowych
czynności i znaków (np. wyjaśnienie znaczenia trójkąta i kółka w
szalecie zamiast geometrii i trygonometrii - jakie życie byłoby proste,
nieprawdaż?), tylko mądrzejsi i lepsi od tego nie będziemy. W czasach,w
których od ludzi wymaga się coraz lepszego wykształcenia i kwalifikacji,
bezbłędne posługiwanie się językiem powinno być bezdyskusyjnym
standardem, choćby ze względu na zdolności komunikacyjne, kulturę
osobistą i umiejętność doskonałego opanowania podstawowych umiejętności
(a posługiwanie się językiem polskim w tym kraju do takmich należy).

Pozdrawiam,
--
Maciej Koziński
http://strony.wp.pl/wp/maciej_kozinski/
skype: maciej_kozinski