On Thu, 21 Apr 2011 20:49:01 +0200, Yakhub <y...@g...pl> wrote:
> Dnia Thu, 21 Apr 2011 17:14:40 +0000 (UTC), AMX napisał(a):
>
>> Trzy kluczowe elementy: praca, szacunek dla innych i poszanowanie
>> prawa. Są dosyć mocno splecione, więc trudno je tak naprawdę
>> oddzielić.
>
> Pełna zgoda.
>
>> Piszesz:
>>> Nie nauczylismy sie tego, ze podstawa sukcesu jest ciezka i dlugotrwala
>>> praca
>> ale to nie jest prawda, a przynajmniej nie jest to pełna prawda.
>>
>> Otóż my - w odróżnieniu od większości krajów byłego bloku
>> wschodniego - mieliśmy dużo swobody w wyjazdach ,,na saksy''.
>> /.../. skutkiem ubocznym tego procederu była świadomość naszego
>> społeczeństwa, że społeczeństwa zachodnie są bardzo dostatnie ale
>> ten dostatek bierze się z ciężkiej pracy.
>
> Nie zgodzę się.
> Owszem, nasi jeździli na Zachód do ciężkiej pracy, ale tylko dlatego, że na
> Zachodzie zarabiali absurdalną fortunę. Były czasy, gdy dniówka na budowie
> w USA była wyższa, niż miesięczna pensja w PL. Standardowym prezentem na
> święta z USA była koperta, a w niej... 5 USD. Słownie: pięć dolarów. I za
> te pieniądze można było zorganizować święta dla całej rodziny.

To święta prawda! Inaczej nie wyjeżdżalibyśmy tak masowo i nie
podejmowalibyśmy pracy, często w dość hmm.. niegodnych warunkach.

>
> Wyjazdy na Zachód nie nauczyły nas, że do dobrobytu dochodzi się pracą -
> nauczyły nas, że majątek zdobywa się szybko. Ludzie jechali do USA na 2-3
> lata, po czym przywozili do Polski fortunę, za którą budowali dom, kupowali
> samochód, albo żyli dostatnio przez kilka lat.
>

A to już tylko pół prawdy. Owszem, pieniądze zarobione za granicą
były wielkim majątkiem w Polsce ale nie na zachodzie. Więc jednak
te rzesze wyjeżdających widziały, że tamtejsze duże pieniądze to nie
zarabia się leżąc na plaży, tylko wielkim własnym wysiłkiem.

Pamiętam do dziś szokującą (wtedy) opowieść, jak przy zbiorze
czegoś rolnik (bardzo bogaty jak na standardy Polskie) pracował
ciężej od Polaków.

To właśnie jest różnica między Europą a Afryką. W Europie (wtedy)
często pracodawca pracował razem z Polakami i nie oszczędzał
własnych sił. W Afryce (nieco wcześniej) biali kolonizatorzy
nigdy nie pracowali sami, byli dozorcami. Stąd ponoć u Murzynów
szczytem szczęścia jest mieć garnitur, bo wtedy wyglądają jak pan
i uważają, że noszenie garnituru zwalnia ich z pracy (to
oczywiście skrót myślowy, mocno przejaskrawiony).

W obu przypadkach jedni naśladują drugich, chcąc osiągnąć to, co
mają ci drudzy.


Zresztą bardzo interesującą historię z tamtego okresu opowiedział
mi znajomy Rumun. Czauczesku trzymał swoich obywateli zamkniętych
w kołchozie. Kiedy został obalony, to Rumuni masowo wyjeżdżali na
weekend za pobliską granicę aby zobaczyć ten cudowny, kolorowy
świat. Wracali do domu i naturalnie chcieli mieć to samo. Tylko
nie mieli polskich doświadczeń i chcieli mieć to _natychmiast_.
Zupełnie niespodziewanym skutkiem tego ,,chcenia'' była eksplozja
popularności hazardu. W mniemaniu Rumunów to był jedyny sposób
realizacji ich pragnień. Nie trzeba dodawać, że skutki były
opłakane.

> Dodajmy do tego galopującą inflację (zwłaszcza na przełomie lat 80/90),
> która spowodowała, że oszczędzanie nie miało sensu, i otrzymamy
> doświadczenie życiowe wielu Polaków:
>
> "PIENIĄDZE ZARABIA SIĘ SZYBKO. DO TEGO NALEŻY JE SZYBKO WYDAWAĆ."
>

A to już nieporozumienie. To jest punkt widzenia tych, którzy nie
wyjechali. Ci którzy mieli dolary, albo inne marki, galopującej
inflacji się nie bali. To ci, którzy mieli złotówki musieli je
szybko wydawać.


Dla utrudnienia, dostatecznie liczna grupa prezentuje wszelkie
możliwe zachowania, więc zapewne można znaleźć przypadki, które
przeczą mojej koncepcji i pasują do Twojej. Albo odwrotnie.

Jednak, moim zdaniem, przekonanie o możliwości dorobienia się
własną pracą podpatrzone na zachodzie jest jedynym wytłumaczeniem
eksplozji aktywności Polaków po zmianie ustroju. Inne nacje
czegoś takiego nie notowały.


Pozdrawiam serdecznie

AMX


--
adres w rot13
Nyrxfnaqre Znghfmnx r...@b...cy