On Sat, 2 Apr 2011 16:22:07 +0200, R <...@n...spam> wrote:

>>
>> Gdyby ilość towaru na kartkach była wystarczająca, to kartki nie byłyby
>> potrzebne.
>
> Ostatnia panika z cukrem pokazała jak łatwo manipulować tłumem. Gdyby
> lemingi nie rzuciły się do wykupywania cukru, to ceny nie poszłyby w górę
> tak gwałtownie. Wtedy było podobnie.

Wtedy nie było podobnie.

Nie rozumiem tego zamieszania z cukrem ale w gospodarce rynkowej,
i przy swobodnym przepływie towarów, jak to głoszą
eurobiurokraci, powinno wyglądać to tak, że właściciel sklepu ze
stadem lemingów pod drzwiami, pragnących cukru, łapie za telefon
i dzwoni (Czechów przepraszam za język):

- Pane Havranek, daj me pan 10 ton cukru na dzisiaj. Płacę po 4.5
za kg.

No to pan Havranek, albo inny Schmidt, policzywszy że zarobi na kursie
50 tyś. zł, odpala brykę i jedzie. Właściciel uszczęśliwia
każdego leminga sprzedając po 5 zł i sam jest 50 tyś. zł do
przodu.

Szczęśliwy Leming wraca do domu ze zdobycznymi 50 kg cukru a
Lemingowa w krzyk:

- durniu, po co ci 50 kg cukru, przecież ty nie słodzisz,
a ja nie piekę. A jutro trzeba zapłacić rachunek za .... Idź do
sąsiada i zapytaj, czy nie potrzebuje cukru.

Morał z tej bajki, drogie dzieci, jest taki: w socjaliźmie były
pieniądze ale nie było towaru, w kapitaliźmie jest towar ale nie
ma pieniędzy. W pierwszym było sens robić zapasy, bo zawsze można
było wymienić towar (cukier) na towar (np. buty). W drugim,
robienie zbędnych zapasów jest bez sensu, lepiej wydać posiadane
pieniądze na coś bardziej pożytecznego (Lemingowa myśli: futro,
Leming: nowy samochód).

Bajki pisał

AMX

--
adres w rot13
Nyrxfnaqre Znghfmnx r...@b...cy