W dniu Thu, 4 Jun 2009 19:44:25 +0200, Artur wydukał(a) nieśmiało, a
wszystkim się zdawało, że to echo grało:

> Kierownictwo jest bardzo szczodre.
> Zakładając że ów pracownik posiada prawo do 26 dniowego wymiaru urlopu, po
> dwóch miesiącach (ukończonych) nabywa prawo do 4,3333 urlopu, czyli
> zaokrąglając w górę - do 5 dni urlopu.

To miesiąca trzeciego, już rozpoczętego, nie bierze się pod uwagę?
Dlaczego?
Kadry policzyły ten urlop za 3 miesiące i wyszło im 7 dni.

>> więc na 3 pozostałe dni musi wziąć bezpłatny.
>
> A o taki wnioskował pracownik?

Bynajmniej.

> KP stanowi jasno że urlop "nabywa się" za każdy przepracowany miesiąc w
> wysokości proporcjonalnej za przepracowany czas.

"§ 1. Pracownik _podejmujący pracę po raz pierwszy_*, w roku
kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z
upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru _urlopu
przysługującego mu po przepracowaniu roku_**.

§ 2. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym
roku kalendarzowym***."

* Ten pracownik podjął pracę po raz czwarty.
** Staż jego pracy, uwzględniając lata nauki, wynosi jakieś 13 lat,
więc przysługujący mu urlop wynosi 26 dni; zaś proporcjonalnie do
okresu zatrudnienia pozostałego do końca roku, w którym podjął pracę,
to jest 20 dni.
*** Co znaczy tyle, że od 1 stycznia 2010 pracownik będzie miał prawo
do wykorzystania w roku 2010 kolejnych 26 dni urlopu. Gdyby wtedy
zmienił pracę, został bezrobotnym, zachorował ciężko i przeszedł na
rentę etc., to odpowiednie przepisy to regulują.

> Wyobraź sobie sytuację żę zatrudniasz po raz pierwszy jakiegoś pracownika
> który ma nawet staż 20 letni (czyli 26 dni urlopu). Zatrudniasz go od 1
> lutego więc proporcjonalnie przysługuje mu 24 dni urlopu. Facet składa Ci
> wniosek że od 1 marca chce 24 dni urlopu - za który musisz mu wszak
> wynagrodzenie, jeżeli mu udzielisz tego urlopu.

Owszem. Ale ja mu tego urlopu nie udzielę w marcu. Jako pracodawca
powinna bym dać mu przynajmniej jeden urlop trwający 14 kolejnych dni
kalendarzowych w roku, w którym nabył on prawo do tego urlopu. Czyli
gdybym go zatrudniła w listopadzie, to przysługują mu do końca roku ~4
wolne dni, a gdy zatrudniam w lutym - 24 dni. Ale tak naprawdę on może
się domagać tylko tego, żeby w drugim przypadku dać mu urlop
dwutygodniowy, na dłuższy mogę się zgodzić albo nie, i terminu on też
nie może na mnie wymusić.

> Jak sądzisz, czy gdyby tak
> było - nie znalazłaby się grupa cwanych ludzi którzy po prostu by tylko
> zatrudniali się na kilkanaście dni i składali wnioski o urlop - po czym
> porzucali pracę.

Dlaczego zakładasz, że szefowie są tak niemądrzy, żeby płacić ludziom
za nicnierobienie? Czy przy tej okazji wypłacą równie chętnie
świadczenia urlopowe? 8-)
Jeszcze nie słyszałam o przypadku, żeby ktoś zaraz po rozpoczęciu
pracy żądał kilkutygodniowego urlopu i go dostał. Zwolnienia chorobowe
to owszem, ludzie tak robią, podpisują umowę, stemplują legitymację
ubezpieczeniową i w następnym tygodniu ciężko zachorowują :> I na to
szef niewiele może poradzić. Ale zgoda na urlop musi być obopólna [z
wyjątkiem jakichś skrajnych przypadków].

> Powiesz że taka informacja będzie na świadectwie pracy. I
> co z tego że będzie? Taki cwaniak przedłoży to świadectwo pracy u kolejnego
> pracodawcy u którego się zatrudni od np. 1 marca? I znowu manewr z
> wykorzystaniem urlopu i porzucenie pracy ... kumasz mechanizm?

I taki porzucony pracodawca nie może go pozwać i oskarżyć o narażenie
firmy na straty?

>> Czy pracodawca może wymagać, żeby pracownik brał urlop bezpłatny,
>
> Urlopu udziela się na pisemny wniosek pracownika, tym bardziej wniosek o
> urlop bezpłatny.

No właśnie. Więc czy można komuś kazać, żeby napisał wniosek o taki
urlop?

>> odmawiając mu jednocześnie tych trzech dni płatnego?
>
> Nic mu nie odmówiono. Niech cieszy się że i tak dostał, jak to określiłeś
> "awansem" te kilak dni urlopu.

"Awansem" to mu je tylko obiecano i w rezultacie nie dotrzymano
obietnicy, zasłaniając się niby to przepisami, które - po tym, co
przeczytałam i przemyślałam - nic takiego nie stwierdzają. Przy czym,
na litość, chodzi o 3 dni, a nie o 3 tygodnie!

Pozdrawiam, Carrie