W dniu Fri, 5 Jun 2009 14:13:32 +0200, Herald wydukał(a) nieśmiało, a
wszystkim się zdawało, że to echo grało:

> 1 lutego zatrudniasz mnie u siebie na czas określony - przedstawiam Ci
> świadectwa pracy poprzednie i szkolne które dają mi 26 dniowy urlop. W
> związku że przyjmujesz mnie od lutego to przysługuje mi 24 dni urlopu w tym
> roku - prawda?

Zdaje się, że tak właśnie jest.
A gdybyś się zatrudnił 1 grudnia 2008, to na bieżący rok masz 2 lub 3
dni urlopu [26/12=2,166 - zaokrągla się to w górę?], a od pierwszego
stycznia 2009 już nie jesteś "pracownikiem, który w tym roku rozpoczął
pracę", czyli od 1 stycznia masz prawo do urlopu w pełnym wymiarze,
czyli 26 dni. Czyli możesz poprosić np. o urlop trzytygodniowy w
lutym, masz do niego prawo, tak? Ale przecież w tej firmie pracujesz
dopiero dwa miesiące!
Dlaczego te dwa miesiące pracy na przełomie roku miałyby inne
znaczenie w sensie prawa do wymiaru urlopu, niż 2 miesiące w środku
roku?

> Pod koniec lutego zwracam się do ciebie z prośbą o udzielenie mi urlopu w
> wysokości tych 24 dni - na co wyrażasz zgodę.

Co byłoby zastanawiające: zatrudnia się pracownika wtedy, gdy się go
potrzebuje, więc udzielenie zgody na tak długą nieobecność w pracy
jest cokolwiek bez sensu. Pracodawca _może odmówić_ udzielenia urlopu
w niewygodnym dla siebie terminie. Jeśli się zgadza, to na własne
ryzyko i powinien sobie z tego zdawać sprawę. Ale może się nie zgodzić
i pracownik wtedy ma prawo najwyżej do 4 dni urlopu na żądanie.

> Więc za cały marzec i 2 dni
> kwietnia wypłacisz mi wynagrodzenia - zgadza się?
> Musi się zgadzać :)

Tak, tylko że to nadal nie ma sensu.
Jeśli termin wypłacania pensji wypada na koniec miesiąca albo na
początku miesiąca następnego, to szef zdąży się zorientować, że nie
wróciłeś do pracy i wstrzyma wypłatę. Może są takie firmy, które płacą
wynagrodzenie z góry, ale jak wtedy rozliczają zwolnienia chorobowe i
inne? Wróżą z kart na kolejny miesiąc? ;]

> A ja sobie idę do kolejnej firmy, p. Szymańskiego i on mnie zatrudnia od 1
> marca na czas określony - dajmy na to 9 miesięcy :)

A Twój pierwszy pracodawca odwołuje Cię z urlopu, bo nagle jesteś mu
potrzebny ;>

> U niego przysługuje mi urlop 26/12*9=20 dni :)

Którego on Ci nie chce udzielić akurat w tym terminie.

> Żeby była jasność - p. Szymańskiemu nie przedstawiam świadectwa pracy które
> otrzymam w kwietniu od ciebie :) - w ogóle go nie będę nikomu nigdy
> przedstawiał - spalę ten świstek papieru :)
> Więc u p. Szymańskiego z początkiem kwietnia proszę o te 20 dni urlopu
> tłumacząc to jakimiś tam pilnymi, rodzinnymi sprawami :) - P. Syzmański
> wyraża zgodę i od 1 kwietnia jestem na 20 dniowym urlopie za który musi mi
> wypłacić wynagrodzenie :)

Następny naiwny szef... Się ciesz, że nie jesteś kobietą i nikt Ci nie
powie "Ja pani nie zatrudnię, bo zaraz pani zajdzie w ciążę i pójdzie
na macierzyński!".
Urlopu wypoczynkowego może odmówić, macierzyńskiego nie :>
No i zawsze możesz iść na L4, też nie będziesz pracował, a pieniądze
dostaniesz. Po co tak kombinować z urlopami i ryzykować, że szef się
jednak nie zgodzi albo ktoś go poinformuje o Twoich krętactwach?
Kombinowanie z L4 jest chyba dużo bardziej powszechne.

> Oczywiście zakładam i działam z premedytacją i olewam p. Szymańskiego i nie
> mam zamiaru do niego wrócić - porzucę tą pracę.

Za co pracodawca może Cię pociągnąć do odpowiedzialności.

> Znalazłem od 1 maja kolejnego pracodawcę który che mnie zatrudnić na czas
> do końca roku - oczywiście ni nie przedkładam mu świadectwa pracy od ciebie
> (już je otrzymałem ale spaliłem!!), ani tym bardziej od p. Szymańskiego
> który jeszcze nie wie że go zrobiłem w wała :)
>
> Mechanizm tak świetny że aż genialny :))))

Aż dziw, że nikt go powszechnie nie stosuje. Ciekawe, dlaczego? 8-]

> Pod warunkiem że jest prawo takie jak ty mówisz, a nie jak artur starał się
> je przedstawić.

W przypadku pracy pierwszej w życiu ten wymiar urlopu odpowiednio do
przepracowanych miesięcy ma jakiś sens: pracownika trzeba wdrożyć w
obowiązki, więc pozwalanie mu na długi urlop po dwóch tygodniach pracy
byłoby mało logiczne. Zresztą pracodawca chyba może się na to zgodzić,
jeśli chce? A jak nie chce, to pracownik przynajmniej wie, ile może
wymagać zgodnie z KP.
Natomiast w każdej kolejnej pracy - jaki to ma sens? Urlopu można
odmówić zawsze, można go też przesunąć na inny termin, taki, który
odpowiada pracodawcy. Przepisy mówią tylko tyle, że urlop
przysługujący pracownikowi powinien być wykorzystany w roku, w którym
pracownik nabył do niego prawo. Nie mówią nic o wykorzystywaniu
urlopów w skali kolejnych miesięcy.

No i ten plan urlopów - skoro pracownik może iść na urlop tylko w
czerwcu lub w październiku, bo tego wymaga harmonogram, to dlaczego -
według przedstawionej przez Ciebie interpretacji przepisu - nie może
wcześniej wziąć urlopu, do którego nabędzie prawo w lipcu, sierpniu i
wrześniu? W czerwcu nie jest niezbędny w firmie, a przez trzy kolejne
miesiące będzie musiał pracować i nie dostanie wolnego, mimo że z
każdym przepracowanym miesiącem ma prawo do kolejnej 1/12 urlopu,
prawda?

Pozdrawiam, Carrie