> Po pierwsze:
> Musisz sobie zdac sprawe, ze to zycie jest dodatkiem do pracy a nie
odwrotnie. Dopóki tego nie
> pojmiesz to bedziesz zawsze nieszczesliwy.

Szczęśliwy to bym był gdybym robił coś dla świata znaczącego a nie rzeczy
zupełnie bez znaczenia.

> Po drugie:
> Z twoim czasem to ty sie masz liczyc a nie twoj klient (czyli tzw.
pracodawca).
> Jak idziesz rankiem po bułki to cie interesuje o której to piekarz piekł?

Właśnie zaczynam, tylko czasem jest to strategia prowadząca do zwolnienia.
>
> Po trzecie:
> Skuteczniej sie rozwiązuje problemy, gdy sie je wlasnie rozwiązuje a nie
poprzestaje na gadaniu o
> nich.
> Mnie też sie zle pracowało na etacie i poszedłem na swoje. Może to by ci
pomogło?
>
Pomogłoby ale na razie w moim przypadku niem ma za co a i rynek zbytu
kompletnie leży. (same umiejętności nie wystarczą coprawda dorabiam czasem
po nocach ale to samo na życie by nie wystarczyło)

Pozdrawiam
PawęłW.