> I powiedzcie sami: czy opłaca się mówić (pisać) prawdę na rozmowach
> kwalifikacyjnych, w przypadku rzeczy, których de facto nie da się sprawdzić?
> Bo z dotychczasowych moich obserwacji a chyba nie tylko moich, że wszędzie
> tam gdzie można, trzeba kłamać jak najęty. Jak to podsumował mój kumpel (ten
> co dostał pracę w helpesku): "mam to gdzieś, najwyżej mnie zwolnią a wtedy
> poszukam sobie czegoś nowego i znowu naściemniam".
>

Ja 2 lata temu z polecenia HRK pojechałem do Krakowa na rozmowy w
sprawie pracy w jednym z Centrów Finansowych. Mówiłem prawdę. Nie miałem
testów, jedynie 2 rozmowy-jedna około godzinna, druga telefoniczna.
Dostałem propozycję, 8000zł brutto (5300 netto) plus jednorazowa pensja
na przeprowadzkę. Obśmiałem się i stwierdziłem: za mało, poproszę 9000zł
brutto. Tyle mi zaproponowali, po czym propozycję odrzuciłem bo w pracy
w moim mieście dostałem powyżkę z 5 do ponad 6 tys.zł brutto. Poprostu
nie opłacało mi się przeprowadzac do Krakowa. Koszty najmu mieszkania
zjadłyby całkowicie proponowaną "podwyżkę". Na rozmowie trzeba dziś być
aktorem i najlepiej tak bardzo ambicjonalnie nie podchodzić do samej
rozmowy. Trzeba trochę poudawac jak to sobie radzisz w pracy i czego to
nie dokonujesz, ale z umiarem. Wychodze z załozenia że lepiej czasami
sprawdzić się na rozmowie kwalifikacyjnej i dla przyjemności
podyskutowac z firmą która szuka pracownika, a przyjmować oferty które
finansowo bardzo Ci odpowiadają. Dziś trzeba umieć się sprzedać. Niestety.