> To się łatwo mówi jak się jest młodym i zdrowym.
> Typowe.

Nie. To się mówi, jak się jest (jeszcze) zdolnym do *obiektywizmu*.

> Ale w miarę nabywania doświadczenia życiowego człowiek (najczęściej)
> mądrzeje.

> I otóż ci powiadam, że jeśli (oby nigdy) przyszło ci stanąć oko w oko z
> śmiertelną chorobą (swoją czy kogoś bliskiego) na której wyleczenie cię
> zwyczajnie _nie_ _stać_ , to _będziesz_ oczekiwał pomocy, będziesz
> prosił o pomoc i każdą przyjmiesz.

Tak, zgadza się. Ja też będę prosił i każdą pomoc przyjmę - umiem to
sobie wyobrazić.

Tyle tylko, że ja przy okazji zdaję sobie sprawę, że będę to robił,
ponieważ moja osobista sytuacja zaburzy mi zdolność do obiektywnego
myślenia.


--
Zobacz, jak się pracuje w Google:
http://pracownik.blogspot.com