> Ale rekomendacje to nie są znajomości w rozumieniu - "zatrudnimy go - mimo,
> że jest tysiące lepszych, tylko dlatego, że jest synem klienta".
> Rekomendacje jako forma zdobywania pracy po znajomości nie jest niczym złym.
> Każdy może sobie wypracować dobrą markę i podstawy do dobrej rekomendacji -
> cokolwiek by nie robił - o ile pracuje wśród ludzi.
>
Podpisuję się obiema rękami...ja 3 miesiące temu zmieniłam pracę, bo znajoma
powiedziała mi, że u nich w firmie szukają znowu na takie stanowisko, jak
moje...(a płacą ponaddwukrotnie więcej)...ale skąd my się z nią znamy? no
skąd? Ano, w roku 1996 każda z nas odpowiedziała na ogłoszenie w gazecie
(małe, niepozorne) i podjęła współpracę na zlecenie z pewną małą zagraniczną
firmą, mając dosyć blade pojęcie o tym zajęciu. Każda z nas od tego czasu po
2 razy zmieniała pracę i w końcu przestawiła się na owo dodatkowe zajęcie
jako na główne. Ja ostatnio pracowałam w małej firemce "krzak", no a
koleżanka połączyła popyt z podażą, czyli zarekomendowała mnie w firmie, w
której sama pracowała dopiero pół roku.

Koleżanka moja z owej firmy "krzak", bezrobotna absolwentka, skończyła kurs
organizowany przez dużą firmę, znalazła pracę we wspomnianej firmie "krzak",
a po pół roku nieoczekiwanie tamta duża firma ściągnęła ją do pracy. Czy to
są "znajomości"? Ano tak i nie...dała się poznać jako pilna kursantka no i
nabyła w międzyczasie trochę doświadczenia.

WYkonuję także innego typu prace na zlecenie, i tu również czasami nawiązuję
nowe kontakty na zasadzie, że to mnie praca znajduje - bo mnie ktoś polecił
(ktoś, kto mnie zna nie prywatnie, tylko współpracował ze mną). A czasami
wysyłam sobie w wolnych chwilach odpowiedzi na ogłoszenia (drobne) i z jednej
takiej odpowiedzi na kilkadziesiąt coś wychodzi :-)).

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/