> Zgadzam się, że można cyzelować swój sposób
> szukania pracy, ale nie zawsze wiąże się to z odniesieniem Sukcesu.

To chyba oczywiste, ze nie same dokumenty sa wazne. Do tego dochodza
rzeczywiste umiejetnosci, szczescie, kwalifikacje itd. Powszechnie wiadomym
jest, ze najwiecej pracownikow jest przyjmowane z tzw. wewnetrznej
rekrutacji. Co do mnie, to naleze do tych paru procent przyjetych bez
rekomendacji, pleckow, programow jakichkolwiek, udzialu UP itd. Wydaje mi
sie, ze w moim przypadku (na podstawie informacji ktore sie pozniej
dowiedzialem) zawazyly: praca magisterska (nie temat, a kompleksowosc),
jezyk i w jakims tam stopniu te cechy osobowosci, ktore mozna bylo na
rozmowie zauwazyc.
Co do umiejetnosci i kwalifikacji - gro absolwentow ukonczylo uczelnie,
ktore wybierali na zasadzie: "co teraz bedzie modne", a nie na zasadzie "do
czego mam zylke". To owocuje masa przecietnych informatykow, finansistow itd
obok niewielkiej ilosci specjalistow-pasjonatow.
Musisz tez wziac pod uwage, ze owo 20% nie dotyczy tylko ludzi z wyzszym
wyksztalceniem, a calego spoleczenstwa - dzis jechalem na rowerku do pracy,
a po drodze spotkalem na laweczce (o 7:30) 5 "bezrobotnych" przepijajacych
tanim winem kolejny zasilek.
Do tego rozne sa mozliwosci zatrudnienia w roznych miejscach kraju - mowi
sie, ze u nas nie ma jeszcze tendencji emigracji za praca, ludzie sa
przywiazani do jednego miejsca (ja szczesciem znalazlem w swojej miescinie).
A czasem warto zmienic miejsce zamieszkania, bo przy pewnych zarobkach
(calkiem realnych dla specjalistow z zacieciem - kolega javista zarabia
gruba 5 cyfrowa kase miesiecznie na reke) fakt posiadania mieszkania
przestaje byc istotny.
Temat jest znacznie bardziej rozlegly, ja podalem tylko przyklady.
--
Olleo