On Tue, 25 Feb 2003 10:46:49 +0100, "Asia Kubiak" <a...@b...pl>

>Zakladasz, ze osoba przyjmujaca delikwenta do pracy bedzie ludziem ;) na
>poziomie

no ja ostatnio mam przyjemność pracować dla ludzi, którzy nie schodzą
poniżej pewnego poziomu. Ale zdarzyło mi się pracować dla człowieka,
który zakładał podsłuchy swoim pracownikom, nasyłał podstawionych
ludzi, np. żeby prowokowali do różnych zachowań, by szef mógł
sprawdzić czy pracownik jest lojalny, oczywiście pensje dla
pracowników oddziału zamiejscowego wydzierało się milionem telefonów,
faxów, szanatażem (jak nie dostanę pieniędzy, w poniedziałek zabieram
komputer pod pachę i nie przyjeżdżam do pracy) itd...
Od tamtej pory mam uraz do obszczymurów na stanowiskach kierowniczych.
Moje prywatne zdanie jest takie, że pracodawca ma prawo oczekiwać ode
mnie wytężonej pracy, poświęcenia, pracy po godzinach bez extra
wynagrodzenia. Przywykłem też do pracy w weekendy, ale to już
specyfika zawodu. Nie akceptuję tylko jednej rzeczy: niepłacenia.
Wielu szefów przywykło do tego, że po prostu nie płaci ! Terminowe
dokonywanie wszelkich płatności (w tym wynagrodzeń) traktują jako
jakieś przedziwne, niezrozumiałe zboczenie, a oczekiwanie pracowników,
że pracodawca przeleje wynagrodzenie z mniej niż 3 tygodniowym
wynagrodzeniem traktują jak akt niesubordynacji... Jak widzę coś
takiego, to albo zmieniam diametralnie podejście do kontrahenta
(czytaj: zaliczki), albo wogóle wycofuję się ze współpracy, jeśli
pieniądze nie są warte utraconych nerwów...


Grendel