Użytkownik "Tomasz Brzeziński" <s...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:ccr44l$i85$1@news.onet.pl...
> Użytkownik "Katalizator" <d...@p...pl> napisał w
wiadomości
> news:ccr1o9$dql$1@inews.gazeta.pl...
>
> >> Niedawno sie sesja egzaminacyjna skończyła.
> >
> >
> > 1.Sesja egzaminacyjna skonczyla sie niedawno.
> > 2.Niedawno skonczyla sie sesja egzaminacyjna.
> >
> > Jak widac nie kazdy absolwent (nawet ci najlepsi) szkoly wyzszej potrafi
> > opanowac material z j. poskiego z 7-mej klasy.
>
> No, proszę, to dopiero w ósmej klasie

jakiej osmej klasie?

>mówią o szyku przestawnym?

o jakim szyku przestawnym?
.
> Rozpoznasz cytat: "Dziś piękność twą w całej ozdobie widzę i opisuję
(...)"?
tak , znam sprawe

Jak się chcesz czepiać gramatyki, zacznij od siebie.

staram sie jak moge...i tobie pomoge
Najważniejszą częścią zdania jest orzeczenie - wyrażane najczęściej przez
czasownik - ponieważ pełni ono funkcję zdaniotwórczą, komunikuje nam
czynności lub cechy podmiotu, a także może samodzielnie stanowić
pełnowartościowy komunikat, np.: Czytam. Ze względu na zachowanie się
podmiotu wyróżniamy następujące rodzaje orzeczeń:

1.. orzeczenie czynne - kiedy orzekamy o jakimś działaniu podmiotu, np.:
Przeglądam stronę WWW;

2.. orzeczenie stanowe - kiedy mówimy o jakimś stanie podmiotu niezależnym
od czyjegoś działania, np.: Stawał się coraz bardziej zmęczony;

3.. orzeczenie bierne - kiedy mówimy o stanie podmiotu wynikającym z
czyjegoś działania, np.: Wypracowanie zostało napisane bardzo dobrze;

4.. orzeczenie zwrotne - kiedy mówimy o działaniu podmiotu skierowanym na
samego siebie, np.: Adam ubiera się.
Biorąc pod uwagę budowę orzeczeń, możemy mówić o:

1.. orzeczeniu prostym, w zasadzie jednowyrazowym, które w zdaniu
przyjmuje postać: czasownika w formie osobowej, czasownika nieosobowego
na -no, -to, bezokolicznika;

2.. orzeczeniu złożonym, wielowyrazowym, którego najczęstszą postacią jest
orzeczenie imienne, składające się z łącznika (najczęściej formy czasowników
być, stać się, zostać; ale także innych: robić się, okazać się, wydawać się,
stanowić, służyć za) i orzecznika (najczęściej rzeczownik w N. lp. i
przymiotnik w M. lp.), np.: Film był ciekawy; Wieloryb jest ssakiem; Dni
robią się cieplejsze; Łącznik ogranicza pod względem czasowym treść
orzecznika, trzeba także pamiętać, że jest elementem opcjonalnym.
Orzeczeniem złożonym mogą być także inne połączenia wyrazów, np.: Ewa wyszła
za mąż w ubiegłym roku; Każdy chce zarabiać dużo pieniędzy; Na lekcji trzeba
zachować ciszę;

--
PozdKa