> Ciekawe czy tego typu zapisy istnieją w postaci formalnej (np. oficjalny
> regulamin) czy szeptanej.

Nie wiem. Miałem okazję współpracowac kiedyś z takim bardzo sympatycznym
człowiekiem - modyfikowaliśmy jedną z większych central telefonicznych w
Łodzi, a że praca trwała długo- rozmawialiśmy o tym i o owym. Powiedział
wtedy m.in. o tym nakazie. Nie wnikałem w kodyfikację tegoż bo jako młody
pracownik małej prywatnej firmy to i tak dla mnie był duży szok jakościowy.
>
Piszę to wszystko by jednak pokazać że coś takiego jak "kultura
korporacyjna" czy też "standardy koproracyjne" istnieją niezależnie czy tego
chcemy czy nie i czy nam się to podoba czy nie. Możemy to sobie nazywać tak
czy inaczej ale będzie to tylko nazwa tych samych zjawisk.
Przypuszczam, ale to tylko moja prywatna opinia, że w społeczeństwach
zachodnich oraz USA, Japonii i Korei gdzie umiejętności człowieka i wiedza
ograniczają się do jego wąskiej specjalizacji zawodowej i gdzie posiadanie
szerokiej wiedzy ogólnej jest coraz rzadsze takie "standardy korporacyjne" i
oparte na socjotechnikach metody zarządzania przynoszą zakładane przez
korporacje efekty, czyli zmanipulowanie jednostki i odpowiednią motywację
ukierunkowaną na lojalność i podnoszenie wydajności.
Polskie firmy często próbują przeszczepić na rodzimy grunt różne elementy
zachodnich systemów zarządzania. Bywa że są to elementy przenoszone
wybiórczo, wyrwane z kontekstu kulturowego, lub w najgorszych przyapdkach
przenoszone są tylko metody "kija" pozbawione "marchewki". Pozostała jeszcze
z poprzedniego systemu uniwersalność myślenia Polaków, szeroka wiedza i
swoisty dystans połączony z cynizmem jeszcze długo mogą pozwolić na
bronienie się przed takimi socjotechnikami choć z drugiej strony coraz
częściej widzi się zamykanie się ludzi w swoich specjalnościach i brak
jakiejkolwiek wiedzy z innych dziedzin życia (nawet tych najbardziej
ogólnych), która to wiedza pozwoliłaby na dość łatwe przecież wyłowienie z
otoczenia metod manipulacyjnych.
Jotte ma tu rację, że przypomina to metody działania sekt, bo w istocie na
podobnych mechanizmach są one oparte.

Pracowałem kiedyś w firmie gdzie nie wolno było krytykować właścicieli i w
ogóle było dużo tematów tabu i tzw świętych krów - szarych emninencji, osób
nietykalnych o wątpliwych kwalifikacjach, za to dobrze "kadzących"
właścicielowi, któy najwidoczniej miał duże zapotrzebowanie na takie
kadzenie. Aby było bardziej niewiarygodnie powiem że firma była w sumie
bardzo nieduża i oficjalnie ukierunkowana głównie na ronbienie dużych
pieniędzy. Firma istnieje do dzisiaj i w tych kwestiach nic się tam nie
zmieniło, a nawet nektóre z patologii zostały wyolbrzymione. Efekt jest taki
że atmosferę w firmie można kroić nożem a każdy odchodzący czuje olbrzymią
ulgę. Też chciano tam zaszczepić elementy kulury korporacyjnej (oczywiście
tylko te wygodne dla właściciela) ale zdaje się że powoli nie ma komu ich
zaszczepiać bo nikt tam dłużej niż kilka miesiecy nie wytrzymuje a tzw
starzy pracownicy bardziej przypominają bezmyślne automaty niż homo sapiens.
Zanim się to wsyzstko zaczęło, naprawdę dobrze się tam pracowało. Pierwsze
dwa lata pamiętam jako przychodzenie do pracy z usmiechem na twarzy i
wrażenie że to nie jest praca tylko miejsce gdzie w luźnej atmosferze mam
możliwość samorealizacji i zarabiania pieniędzy. Potem nastąpiły jakieś
przełomowe kontrakty i właścicielom poprzewracało się w głowach. Zaraz po
tym postanowili poprzewracać w głowach także pracownikom i od tej pory było
już tylko gorzej. Osłodą były bardzo dobre wtedy wynagrodzenia, ale później
i one nie rekompensowały patologii.
--
Jackare

>
>