Użytkownik "Mitch" <p...@w...pl> napisał w wiadomości
news:bmdjsn$7t9$1@inews.gazeta.pl...
> ..ze wzgledu na prace?
> Mówmy o Polsce (zeby nie przytaczac kokosów z zachodu :0))
> Ja stoję przed wyproadzeniem sie ponad 200 km od mojego rodzinnego miasta.
> Dziwnie sie czuje mimo, ze praca bedzie (mam nadzieje) stała i bardzo
> ciekawa. Zawsze to zerwanie z dotychczasowym życiem - otoczeniem,
znajomymi.
> Kto z Was ma to za sobą? Jak przebiekła aklimatyzacja w nowym miejscu? Czy
> przez zmianę otoczenia stres był większy?


Ja znam kogoś, kto od ponad roku mieszka 500(!) km. od swojego rodzinnego
miasta. To mój mąż. Przyjechał tutaj do Poznania do pracy i do mnie
oczywiście ;-) Nie było łatwo. Poza rodziną nikt właściwie nie pamięta o
nim, nie pisze, nie dzwoni :( a do tego oboje bardzo chcielibyśmy mieszkać
jednak w Jego mieście, bo tamto bardziej się nam podoba i są tam ludzie,
którzy nas kochają.
Nie wiem, co Ci doradzić, bo to oczywiste, że wraz ze zmianą miejsca
zamieszkania możesz stracić kontakt z niektórymi ze starych znajomych
(przyjaciele myślę o tobie nie zapomną tak szybko), tęsknić za rodziną i
znajomymi miejscami, ale... to wielka przygoda i myślę, że warto tego
doświadczyć. Nie zamykasz przecież za sobą furtki, zawsze możesz wrócić i
poszukać na miejscu nowej pracy, a bagaż doświadczeń będziesz miał . Ja
proponuję zaryzykować. Głowa do góry.

D.