On 2004-11-02, Piotr <p...@g...pl> wrote:
> Mmac <m...@p...com> napisał(a):
> > Pokój wynajmiesz za 500-600 zł. - oczywiście niesamodzielny,
> A jeśli się chce wynająć normalne, o w miarę przyzwoitym standardzie
> mieszkanie, jakie to są koszty? Gdybym miał ochotę tłoczyć się ze
> współlokatorami to raczej pojechałbym kopać rowy do GB :))
4 lata temu kawalerka na bliskiej Woli - 1200PLN + opłaty. Gdyby dziś
mi właściciel powiedział za takie mieszkanie tyle pieniędzy, to bym mu
zarechotał w twarz :) Po roku przeniosłem się do mieszkania wynajmowanego
na spółkę przez grupkę znajomych. 3 pokoje, mieszkało nas tam (w zależności
od okresu) 4-5 osób. Za samodzielny pokój płaciłem 500PLN+opłaty.
Doliczywszy wszystko (prąd, internet, telefon, gaz) jeszcze się nie zdarzyło,
żebym zapłacił tam więcej niż 700PLN. Mieszkanie w centrum, tuż obok ronda
ONZ, osiedle "Za żelazną bramą". Przy czym oba te mieszkanka to raczej
średni standard. Piszę "średni" bo widziałem gorsze warunki. Np. mieszkanie
składające się z przedpokoju, w którym mieści się również aneks kuchenny,
pokoju, w którym zamontowana jest kabina prysznicowa oraz kibla. No, ale
cena też adekwatna (100PLN, czy jakoś tak). A jak ma się do wyboru takie coś
albo karton pod mostem to wybór jest oczywisty :)

> Właśnie nad tym się zastanawiam, czy te zarobki w Warszawie nie okażą się
> efektywnie mniej warte niż moje dotychczasowej dochody w zapadłej
> prowincjonalnej dziurze.
Samodzielnie za takie pieniądze przeżyjesz na przyzwoitym poziomie.
Wszystko zależy, ile będziesz bulił za mieszkanie. Ale zaoszczędzić coś
będzie raczej trudno. Natomiast gdy poznasz osobę płci przeciwnej, która
będzie miała podobne zarobki, to we dwoje już można pomyśleć o samochodzie
czy mieszkaniu :)

No i pamiętaj o tym, że są w stolicy ludzie, którzy utrzymują się za mniejsze
pieniądze. Jedna ze współlokatorek z tego mieszkanka w centrum jest
nauczycielką. Zarabia (a przynajmniej wtedy zarabiała) poniżej 1000PLN.

Pozdrawiam
Czesiu
--
Boże, daj mi odwagę, abym mógł zmieniać to, co można zmienić,
daj mi pokorę, abym godził się z tym, czego zmienić nie można
i szczęście, żeby mi się jedno z drugim nie pop^Hmyliło...