a...@o...pl wrote:

> Czy na liście tej wypowiadają się same osoby, które są pesymistami i
> malkontentami z natury czy też stali się takowymi pod wpływem złej sytuacji na
> rynku pracy?


A z czego mam sie cieszyc? Poprzednia prace rzucalem trzy razy, ale
dzieki trzymiesiecznym wypowiedzeniom zawsze sie jakos "uladzalem" -
nigdy nie traktowalem wypowiedzenia jako wakacji ani jako okresu
szczegolnych zlosliwosci wzgledem pracodawcy. Ostatnim razem
wykorzystalem szczegolny przepis i zniklem w miare szybko, ale tym razem
nowa dyrekcja probowala mscic sie na mnie (jak na uczestniku grupy,
piszacym tu niedawno, ze w czasie wypowiedzenia zwolniono go z art 52,
na kilka dni przed koncem pracy) - i pierwszy raz poszedlem doslownie
blagac o dwa dni zwolnienia lekarskiego (a wlasciwie drugi - pierwszy
raz byl wtedy, kiedy dyrektor poprosil mnie przez sekretarke, zebym
wzial chorobowe zamiast urlopu, bo jezeli cos padnie to on bedzie mial
przes..., a wiedzial jak mi zalezy na tych kilku dniach na kajaku - ale
wtedy mialem faktycznie zapalenie oskrzeli ;). Dodatkowo zalatwilem na
dwa dni wsparcie z firmy zewnetrznej, co prawda warte ponad polowe mojej
miesiecznej pensji, ale takie sa realia rynku). Podsumowujac -->
odszedlem, bo albo widzialem, ze beznadzieja bedzie dalej trwac, albo
opierajac sie na przeczuciach --> "nic nie widzialem, widzialem szarosc".

Dzis, powiedzialem do widzenia w mojej nowej pracy, o powodach rozpisze
sie w nowym watku (sama praca mi odpowiadala), bo mysle ze jest to dobry
material na case. Podsumowujac --> odszedlem, bo albo widzialem, ze
beznadzieja bedzie dalej trwac, albo opierajac sie na przeczuciach -->
"nic nie widzialem, widzialem szarosc".

Nie mam skonczonego dobrego kierunku, "widze" mechanizmy dzialajace na
rynku, moim doswiadczeniem i zdolnosciami moge sobie toalete wytapetowac
... . Szczesliwi slepcy i ignoranci ;).

Ale za to jutro zamierzam sie zalac w trupa i moze to jest najbardziej
optymistyczne -- zapomniec gdzie i kiedy sie zyje ;).

Flyer