Jeszcze na temat spełnienia zawodowego, cytat z dzisiejszego joe
monstera:

----------
Pracuję sobie w instytucji, która ma pomagać w aktywizacji zawodowej.
Ostatnio, na staż zawodowy przyszła do nas młoda dziewczyna, prosto po
studiach. I nic w tym nie byłoby może nadzwyczajnego, gdyby nie to, że
dziewczyna miała niesamowite poczucie misji. To jedna z tych, które chcą
zbawiać świat.
Pierwszy dzień pracy. Koleżanka deklaruje chęć wyjścia do ludzi, chce od
razu na głęboką wodę, nie chce siedzieć za komputerem i wypełniać jakieś
durne rubryczki. Najlepiej, to chciałaby od razu do długotrwale
bezrobotnych.
Proszę bardzo (myślę sobie) i zobaczymy jak sobie koleżanka poradzi...
Pierwszy klient, koleżanka pełna wigoru, entuzjazm z niej aż tryska,
wychodzi zza biurka, odsuwa krzesełko i mówi:
- Pan sobie siada
- Dwadzieścia lat kurwa siedziałem, to może paniusia pozwoli, że
postoję, co?!

Uciekła biedna z płaczem do toalety. My też płakaliśmy, tyle, że nie z
rozpaczy bynajmniej.
----------

pozdrowienia,
r.