> Czy ktoś mógłby mi coś doradzić, jak zarządzać takimi typami ?
> Nie chcę doprowadzić do sytuacji że mu powiem "słuchaj, czemu ze mną w
> ogóle dyskutujesz?" itd. itp. Nie chcę kompletnie psuć klimatu w pracy.
Ten typ to twój kolega. Znasz go wiesz o nic nieco więcej niż my wszyscy
tutaj razem wzięci.
Jeżeli coś zgrzytnęło z powodu Twojego awansu a Ty chcesz to stanowisko
utrzymać musisz z umiec wykorzystać tą sytuację dla osiągnięcia dwóch celów
utrzymania waszego koleżeństwa i utrzymania rzeczywistej pozycji
kierowniczej.
Kilka rad:
1. Nie traktuj nikogo z góry i nie wywyższaj się. Zwłaszcza wobec kolegów.
Jesteście takimi samymi ludźmi, kolegami, pracownikami firmy.
2. Nie pozwól aby woda sodowa uderzyła ci do głowy. Twój status może być
chwilowy: dziś jesteś szefem, jutro możesz być podwałdnym i to prawdziwej
kanalii
3. Przeanalizuj dokładnie całą sytuację. Czy kierownictwo firmy nie chciało
przy pomocy Twojego awansu osiągnąć jakichś innych celów, np podzielenia
zgranego zespołu na "my i oni", wprowadzenia wewnętrznej konkurencji itp.
Czy to się już nie dzieje i czy nie zostałeś w to wmanipulowany bez
możliwości rzeczywistego kierowania sytuacją.
4. Wiedza merytoryczna w zakresie przedmiotu działania firmy to nie wszystko
na stanowisku kierowniczym. Będąc kierownikiem stajesz się politykiem -
jesteś zawsze pomiędzy młotem(interesem firmy lub jej kierownictwa) i
kowadłem (interesem Twoich pracowników i własnym) i musisz zacząć odnosić
zwycięstwa przez budowanie odpowienich kompromisów. Pointeresuj się nieco
podstawami psychologii. Zdefiniuj typy charakterów z którymi pracujesz.
Poznaj potrzeby i priorytety twoich najbliższych współpracowników.
5. Jeżeli zależy ci na dobrej współpracy i zachowaniu koleżeńskich relacji z
obecnymi podwładnymi musisz ich "kupić". Oni nie mogą mieć poczucia krzywdy
że awansowałeś Ty a nie oni. Powinni mieć wręcz wrażenie że Twój awans także
ich ciągnie w górę. Kupić ich możesz na kilka sposobów: dać podwyżkę, dać
więcej samodzielności, dać swobodę podejmowania decyzji w ich obszarach
kompetencyjnych, rozwijać ich kreatywność i samodzielność, rekomendować do
awansów, awansować na poziomie komórki organizacyjnej którą kierujesz (n
zmienić strukturę, ustanowić team leaderów itp), wysyłać ich na szkolenia.
Wszystko to musi iść w zgodzie z interesem firmy i mieć oczywiście realne
granice bo inaczej popłyniesz w myśl zasady "kto ma miękkie serce musi mieć
twardą dupę". W tym wszystkim sam musisz być wiarygodny, prawdziwy i trzymać
się normalnych ludzkich zasad co sprowadza się przede wszystkim do
dotrzymywania słowa i interesowania się sprawami Twoich ludzi.. Kiedy
trzeba, musisz powiedzieć "Nie" twoim szefom i stanąć za swoimi ludźmi. Nie
pozwól swoim przełożonym wtrącać się bezpośrednio w zakres Twoich
kompetencji, np wydawać polecenia Twoim podwładnym. Jeżeli taka sytuacja ma
miejsce i nie da sie tego zmienić - wycofaj się z tego stanowiska bo właśnie
wpadłeś w bagno. Zasada jest taka że beirzesz pełną odpowiedzialność ale
tylko za to na co masz pełny wpływ. Jeżeli go nie masz i wiesz że nie
będziesz go miał - wycofaj się i zrezygnuj. Ucz się także od ludzi,
zwłaszcza tych którzy w sprawach merytorycznych są lepsi od Ciebie- tu już
masz taką możliwość. Twoi podwładni muszą czuć twoje wsparcie i muszą
wiedzieć że mogą przyjść do Ciebie ze wszystkim - każdy pracownik ma prawo
mieć jednego przełożonego. Nie możesz i nie powinieneś np zbywać ludzi
tekstami typu: "ja tu nic nie mogę, po podwyżkę musisz iść sam do prezesa i
z nim rozmawiać" To właśnie Ty jesteś od załatwiania trudnych spraw
pracowników i nie możesz ich posyłać do swoich przełożonych, chyba że chcą
złożyć skargę na Ciebie. Nigdy nie blokuj im tej możliwości bo zbudują
koalicję i wykurzą Cię nim się obejrzysz.
6. Zawsze bądź krok do przodu przed Twoimi podwładnymi: interesuj się ich
sprawami, rozmawiaj, rozmawiaj, rozmawiaj. O wyciąganiu konsekwencji
rozmawiaj zawsze tylko w cztery oczy, doceniać staraj się zawsze na forum
grupy pracowników, niech inni widzą że sukcesy są celebrowane i każdy
pracownik może coś osiągnąć i zostanie to zauważone. Poza tym "świętowanie"
sukcesu uskrzydla pracowników i sprawia że im "się chce". Ważne aby nie
przeginać i nie robić z tego bufonady - są ludzie którzy tego zwyczajnie nie
lubią i na takich podziała to deprymująco zamiast motywować. Dobrze jest
znać różne ważne dla Twoich pracowników sprawy, np daty urodzin i wysłać
choćby maila z życzeniamilub złożyć je osobiście. To naprawdę potrafi bardzo
wiele zdziałać
7. Stale analizuj sytuację. Ciągle sprawdzaj czy metody i sposoby których
używasz są adekwatne i odpowiednie. Nie trzymaj się kurczowo przyjętych
schematów. Gdy tylko coś przestaje się sprawdzać - zmieniaj to. Ty musisz
kreować sytuację a nie ona Ciebie. Nie bądź typem kierownika który ciągle
siedzi w pokoju i nie ma dla nikogo czasu. Jeżeli zostałeś kierownikiem,
poświęć się kierowaniu i nie wykonuj pracy operacyjnej bo nie wyrobisz i nie
będziesz dobry ani w jednym ani w drugim. Stale analizuj sytuację
pracowników, sprawdzaj czy są na stanowiskach które pozwalają wykorzystać
ich najlepsze umiejętności, nie łataj dziur ludźmi którzy nie nadają się lub
nie chcą wykonywac określonych czynności, czyli do sprzątania pokoi
zatrudnij sprzątaczkę lub firmę zewnętrzną a nie karz sprzątać biurek
inżynierom "w ostatnich 10 minutach pracy"
8. Stosuj jasne, jednoznaczne i czytelne kryteria. Niech każdy wie za co,
dlaczego, co należy poprawić, zmienić itd. Nie stosuj uogólnień "ty zawsze",
"ty nigdy" "wy wszyscy", "za całokształt" Ludzie powinni znać kryteria i
skalę w jakiej są oceniani. W ten sposób i Ty i oni będziecie wiedzieć co i
wjaki sposób zmieniać, doskonalić czy czego zaniechać. Zadania dla ludzi
powinny być ambitne ale możliwe do zrealizowania. Nie upieraj się przy
swoich pomysłach na siłę - słuchaj ludzi mają często bardzo dobre pomysły.
Podkreślaj że to są ich pomysły i doceniaj ich za to. Nigdy nie
przywłaszczaj i nie przypisuj sobie czyichś pomysłów. Nigdy przenigdy bo to
jedna z największych krzywd jakie można zrobić współpracownikom.
9. Wprowadzane zmiany powinny lub wrecz muszą mieć sens i cel. Ludzie muszą
wiedzieć i czuć do czego one prowadzą i czemu służą. Wyjaśnienie "bo tak"
lub "bo ja tak postanowiłem" wzbudzą tylko opór. Jeżeli ludzie będą wiedzieć
co jak i po co - będziem miał w nich sojuszników i wsparcie.
10. Eliminuj cwaniaków i manipulatorów bez litości. Ludzie muszą wiedzieć że
to nie popłaca. Przykład: jeżeli ktoś pali np 10 papierosów w ciągu 8
godzinnego dnia pracy, to pracuje ok 70 minut mniej niż inni i np narzeka że
nie wyrabia się z pracą bo ma jej tak dużo. Przy pracy nakładczej ludzie
będą to doskonale widzieć i czuć "on pracuje godzinę mniej niż ja a dostaje
takie same pieniądze" Palacze to złodzieje czasu. To oczywiście tylko
przykład, bo na wielu stanowiskach palenie bądź niepalenie nie będzie miało
żadnego znaczenia a cwaniactwo będzie miało inne oblicza, np wiszenie dwie
godziny dziennie na telefonie czy siedzenie na czatach lub innym usenecie
;))) gdy inni pracują.
11. Musisz mieć świadomość ze zawsze mogą znaleźć się malkontenci lub
sabotażyści bez powodu. Tacy ludzie nigdy nie będą zadowoleni i zawsze będą
narzekać - taką już mają destrukcyjną naturę. Tu zawsze muisz podejść
indywidualnie ale ze świadomością że Twoim zadaniem nie jest uszczęśliwianie
świata i dogadzanie absolutnie wszystkim. Nigdy nie będzie tak że wszyscy
będą Cię kochali, ale o tym mówi pkt 7. Zawsze musisz patrzeć na interes
frmy bo za to Ci płacą i na podstawie realizowania interesów firmy jesteś
oceniany.
Tyle na początek, więcej nie chce mi się pisać bo to temat rzeka i moznaby
tak bez końca.
--
Jackare