Chcialbym rozpoczac dyskusje na temat niskich zarobkow i slabo
wykwalifikowanych pracownikow.

Czytam rozne fora i dyskusje na temat pracy w Polsce, szczegolnie tej do
ktorych nie trzeba wyzszych kwalifikacji i takie nasuwa mi sie pytanie. Czy
w Polsce pracownik fizyczny, malo wykwalifikowany ma prawo do godnego* zycia
? Czesto slysze opinie, ze trzeba sie ksztalcic, zwiekszac swoje
kwalifikacje, ze jak sie chce to mozna. Rozumiem to, ale...wlasnie ale. Czy
zeby normalnie w Polsce zyc, to trzeba miec dyplom? Czy to oznacza, ze tylko
dyrektorzy, specjalisci, kierownicy maja prawo do normalnej egzystencji?
Idac dalej takim tokiem rozumowania, to w Polsce beda tylko dyrektorzy,
specjalisci i inni fachowcy. A kto bedzie piekl chleb, szyl buty, sprzatal i
wykonywal szereg innych prostych zawodow? Czy nie dojdzie do takiej
paradoksalnej sytuacji, ze w koncu takie prace beda wykonywali ludzie coraz
bardziej wykwalifikowani i na tym sie kolo zamknie?

Druga sprawa, to fakt ze nie kazdy moze byc specjalicta, dobrym
wykwalifikowanym pracownikiem. Moze sie na to skladac szereg czynnikow. Brak
predyspozycji, brak srodkow na nauke itp. Czy nalezy potepiac takich ludzi,
ktorzy wyjezdzaja np. do UK tam szukajac pracy? Czesto slyszy sie, ze tam to
bedzie sie mylo gary, sprzatalo itp. ale przeciez taka sama prace ktos tez
musi wykonywac w Posce. Zasadnicza roznica jest taka, ze tam zwykly robotnik
za najnizsza pensje bedzie zyl godnie, a u nas umrze z glodu/dostanie
eksmisje.

A wiec jaka jest najlepsza recepta dla zwyklego pracownika zeby normalnie
zyc? Jednak ciagle doksztalcanie i w efekcie brak pracownikow fizycznych czy
tez moze ucieczka z kraju? Kto bedzie wykonywal proste prace? Jak grupa
widzi ten problem?



* godne zycie - (moja definicja) Normalnie jesc, ubierac sie, mieszkac,
wychowywac dzieci i raz na rok wyjechac na jakis urlop.



pozdrawiam
Laris