Witam,

od dluzszego czasu poszukuje pracy w Polsce po powrocie zza granicy.
Wszystko jest niby ok, ogloszen w prasie nie brakuje, naokolo pelno
wiadomosci o pedzacej gospodarce i nieco wolniej rosnacych swiadczeniach dla
pracownikow. Walka o pracownika trwa... tylko na jakim polu? Po pierwsze mam
wrazenie, ze czesc CV jest w ogole nieczytana, gorzej - czesto wyglada to
tak, ze na rozmowie kwalifikacyjnej osoba, z ktora rozmawiam, widzi moje
papiery po raz pierwszy. Zeby nie pisac tylko o wrazeniach, te w koncu moga
byc wytworem chorej wyobrazni, podepre sie przykladem z ostatniego tygodnia,
kiedy to rozmowa przebiagajaca wedlug standardowego schematu "utknela" w
punkcie, w ktorym zapytalem o dodatkowe swiadczenia do pensji.
Pytanie w moim odczuciu (ech, znow to subiektywne spojrzneie na
rzeczywistosc) jest zupelnie normalne. Dla mojego rozmowcy nie bylo, wiec
uscislilem, ze chcialbym wiedziec, czy jest dodatkowe ubezpieczneie
zdrowotne, emerytalne, lub moze jakies inne bonusy dla
pracownikow...odpowiedz byla mniej wiecej w guscie: "A ile Pan ma lat? No
co, trzydziestki Pan nie ma i o emeryture bedzie sie martwil?". Zaznaczam,
ze nie chodzi mi o same bonusy, tylko o traktowanie ludzi bez szacunku. W
tej samej fimie podczas poltoragodzinnej rozmowy nie zaproponowano tez nic
do picia - pomyslalem o tym dopiero po wyjsciu, ale w koncu nawet Fidel
Castro, kiedy przemawia dluzej niz pol godziny, ma zawsze pod reka jakas
szklaneczke ;)

Smiesznych, przykrych i wszelkich innych sytuacji nadajacych sie do
ponarzekania jest wiecej, ale w zasadzie chcialbym grupowiczow zapytac, czy
znaja osobiscie (a moze istnieje jakis ranking?) firme, gdzie:
- zatrudnia sie wiecej niz polowe ludzi z "zewnatrz", pzrez co rozumiem, ze
ich cv docieraja do HRu inaczej niz przez dotychczasowych wspolpracownikow i
znajomych
- mozna liczyc na powazne traktowanie przez pracodawce (nie na zasadzie, ze
"takich jak Pan to mamy na peczki")
- ludzie pracuja, zamiast czytania gazet. opowiadania sobie co jedli na
kolacje, czy ze Kubus zabkuje
- zarty na korytarzach maja przynajmniej czasami podtekst inny niz seksualny
- nie ma obowiazkowych imprez firmowych, na ktorych trzeba chlac i
dostarczac sobie nawzajem materialow do komentarzy jak w punkcie powyzej
- jest mala rotacja pracownikow
- ludzie prezentuja jakis minimalny poziom kultury (nie rzucaja kurwami do
sluchawki, czy do wspolpracownikow)
- zespol potrafi sie okreslic w jakikolwiek inny sposob niz mlody i
dynamiczny ;)

Zanaczam, ze nie jestem socjopata i nie mam klopotow w kontaktach z
otoczneiem, ale ekshibicjonizm mentalny wspolpracownikow na prawde mnie
meczy, podobnie jak wszelkie intrygi, biurowe knowania i opowiadanie sobie w
zaufaniu kto czesto chodzi do szefa, a kto sobie powiekszyl biust itd.

Pozdrawiam serdecznie i licze na jakies wskazowki co do kierunku
poszukiwan....
W33