> Chcę podzielić się z Wami moimi doświadczeniami w zakresie szukania pracy.
> Myślę, że moja opowieść będzie interesująca. Ale zacznę od początku. W GW

to ja opowiem o swoim szukaniu pracy. lipiec 2002 ogloszenie w gazecie ze
hipermarket Hypernova poszukuje kierownika dzialu ekonomicznego w
hipermarkecie w Piotrkowie Trybunalskim. Pojechalem z Lodzi do Piotrkowa,
dyrektorka razem z ksiegowa byly pod wrazeniem mojej osoby i kwalifikacji.
Mysle ze przyjelyby mnie od razu, ale musi zadecydowac "centrala". Tak wiec
nastepne spotkanie mialem w szefowa dzialu personalnego w Lodzi. Spotkanie
uplynelo w bardzo dobrej atmosferze, musialem opowiedziec o sobie po
angielsku. Moje wymagania byly skromne - 4 tys. brutto (to chyba 2,6 tys.
netto). Pani uprzedzila mnie ze bede mial jeszcze jedno spotkanie w
Warszawie z Big Bossem, szefem Hypernovy na Polske czy na Europe, rodowitym
Hiszpanem. No wiec pojechalem na to spotkanie do Warszawy. Pogadalem po
angielsku i tez wydawalo mi sie ze mam te prace. Ale nie! Powiadomiono mnie
ze jeszcze musze pojechac na spotkanie z Glownym Kontrolerem Finansowym
do... Krakowa bo "wszyscy musza mnie poznac z ktorymi bede pracowal". Facet
meczyl mnie 3 godziny, zadajac abstrakcyjne pytania, np. jak sie przekonac
czy rzeznik nie oszukuje przy rozbiorze miesa?
Otoz nalezy ktoregos dnia stanac razem z nim i dokonac z nim rozbioru miesa!
Kierownik dzialu ekonomicznego ma uczestniczyc przy krojeniu jakiegos
swiniaka i wazyc go z rzeznikiem.
Ale nic, znow sie serdecznie pozegnalem i czekam na telefon. Po dwoch dniach
sam zadzwonilem do tej personalnej zeby sie dowiedziec co jest grane.
Telefon nigdy nie odpowiadal mimo ze dzwonilem kilkakrotnie. Zostawilem
wiadomosc na sekretarce - nikt nie odpowiedzial. Tak wlasnie hipermarkety
traktuja swoich pracownikow i potencjalnych pracownikow. Nikt oczywiscie nie
zwrocil mi kosztow przejazdow. Pamietam ze bolesnie to wtedy odczulem, bo
bylem bezrobotnym i nie mialem kasy. Ale kogo to obchodzilo?
W.