Marek napisał w innym wątku:

>wszędzie słychać, że ludzie są sami sobie winni jeżeli nie mają pracy,
>bo jeżeli nie mogą się zatrudnić to powinni wykazać się przedsiębiorczością,
>założyć własną firmę, dać w ten sposób pracę sobie, a najlepiej jeszcze
>również innym.
>A ile osób w ogóle nadaje się do własnej działalności, zwłaszcza na tak
>drapieżnym rynku jak polski? jedna na tysiąc? jedna na dziesięć tysięcy?

Jako ze wlasnie zaczynam DG, pare dni temu kupilem sobie ksiazke
'jednoosobowa firma' (wyd. BL Info Polska) i we wstępie jest taki
fragment:

----------------------------------------------------
-------------------
Czy trzeba być nadczłowiekiem?

W wielu poradnikach i broszurach traktujących o założeniu własnej firmy
pojawiają się rozważania, jakie cechy charakteru predestynują do tego.
aby być idealnym przedsiębiorcą. Często pojawiają się w nich różnego
rodzaju testy, w których trzeba odpowiedzieć na różne pytania, aby
uzyskać ocenę swoich predyspozycji do prowadzenia własnej firmy. Uważamy
to za błąd. Wynik takich testów zwykle wskazuje na to, że tylko
najbardziej wytrzymali, niezależni, silni (najlepiej mężczyźni) i zdrowi
ludzie maja szansę powodzenia.

Oto kilka przykładów pytań z takich testów:
- Czy potrafisz pracować w niesprzyjających warunkach?
- Czy jesteś przygotowany na to, że na początku twoje dochody będą
niewielkie?
- Czy twoja rodzina zaakceptuje fakt, ze często będziesz poza domem?
- Czy masz silną motywację, czy jesteś uparty i wytrzymały?

Uważamy, że przywiązywanie tak wielkiej wagi do cech charakteru osoby,
która chce założyć własną firmę, jest przesadą. Ważniejsze jest abyś
naprawdę był dobry w tym, co będzie przedmiotem działalności twojej
firmy.

Jeśli chcesz zająć się tłumaczeniem tekstów z języka angielskiego.
ważniejsze jest, abyś dobrze znał zarówno język angielski, jak i polski,
niż to, czy jesteś szczególnie uparty.

Jeżeli chcesz otworzyć poradnię psychologiczną, w pierwszym rzędzie
musisz być dobrym psychologiem, inaczej nie pomoże najsilniejsza nawet
motywacja.

Są jednak cechy, które musisz posiadać, jeśli chcesz prowadzić własną
firmę. Są to: zdrowy rozsądek, umiejętność uczenia się nowych rzeczy
(rachunkowość, marketing) oraz spora doza cierpliwości.

Przekonanie, że cechy osobowościowe mają decydujące znaczenie, ma chyba
podłoże polityczne. Z jednej strony próbuje się zachęcać bezrobotnych,
aby zakładali swoją własną działalność, z drugiej jednak strony
urzędnicy państwowi nie chcą chyba brać odpowiedzialności za ich
ewentualną porażkę. Wtedy łatwo jest powiedzieć:

- "No, wiadomo, że to nie mogło się udać. Powinien pan sobie wcześniej
zdawać sprawę, że nie jest pan typem, który potrafi pracować w
niesprzyjających warunkach."

Myślimy, że taka postawa odstrasza wielu zdolnych ludzi, którzy z
powodzeniem mogliby prowadzić własną firmę, jednak wizja spartańskich i
niesprzyjających warunków powoduje, że nie decydują się na jej
założenie.

A tak naprawdę możliwości i korzyści związane z posiadaniem własnej
działalności są bardzo szerokie. Dla wielu ludzi własna mała firma jest
jedynym sposobem na to, aby więcej czasu poświęcić rodzinie i aby być
bardziej niezależnym. Jesteś przecież wtedy własnym szefem i sam w dużej
mierze określasz swoje godziny i zakres pracy. Masz także możliwość
robienia tego, co naprawdę lubisz. Z reguły jest tak, że to, co lubimy
robić, robimy dobrze i w tym leży nasz sukces.
----------------------------------------------------
-------------------


Co o tym sądzicie?

Wydaje mi się, że to rzeczywiście trochę mit i wymówka aby nie próbować.

Fakt, przyznam, że, im bardziej zagłębiam się w VAT,
pl.soc.prawo.podatki i historie z urzędów skarbowych, tym większy
ogarnia mnie strach, że nawet jeśli coś zrobię, to i tak zostanie to
zniszczone przez bezduszny aparat.
("welcome my son, welcome to the machine" :)

Ale do cholery są tysiące osób, którym się to udaje... Dlaczego od razu
zakładać, że dopatnie nas ZUS, PIP, US, BSA, rosyjska mafia i ogólny
pech....

A nawet jeśli nie chcemy mieć nic wspólnego z polskimi urzędami, można
otworzyć firmę w UE. Już teraz.

Pozdrawiam,
Robert