Re to: Moemi [Sun, 4 Sep 2005 13:04:56 +0200]:


> Imo to nic nie da. Dopóki nie zmieni się mentalność tej grupy
> (a grupa autentycznie bezrobotnych jest zdaje się niewielka),
> to żadne zmiany w systemie nic nie dadzą.

To jest inna broszka juz. Sam system dziala jednak idiotycznie,
i z nim tez kategorycznie nalezaloby juz cos zrobic. Zmienily sie
warunki, przestaly do niego przystawac i tyle. To co mamy w tej
chwili samo podsuwa pomysly jak kombinowac, bo dzialanie dokladnie
zgodne z zalozeniami ustawodawcow zwyczajnie sie nie oplaca i juz.
I to trzeba w pierwszej kolejnosci zmienic.

> Jeśli już coś można dla nich zrobić to jakieś warsztaty
> na których podniosą swoją samoocenę, uwierzą w siebie,
> pozbędą się wyuczonej bezradności, dadzą się przekonać,
> że mogą osiągnąć, wszystko czego zapragną itp.itd.

Problem polega na tym, ze to juz raczej podpadaloby pod
solidna psychoterapie, a nie parudniowe zajecia grupowe.
Watpie wiec, czy jest mozliwe do wykonania. W jakims tam
zakresie napewno, ale dopiero w praktyce wyszloby w jakim
dokladnie i jak mozna popoprawiac...

Aczkolwiek jest to pierwszy faktycznie sensowny pomysl,
na jaki natknelam sie w tym watku.

> Jeśli nie wiesz, o czym mówię, to wyobraź sobie, że nagle
> z dnai na dzień lądujesz na bruku, zawartość konta lub skarpety
> też jakimś dziwnym trafem się ulotniła.

Ok, wyobrazam sobie :)

> I co robisz?

Wkurzam sie :>

> Jaka jest Twoja pierwsza myśl?

"O kurrr.... mac".

> A druga?

"Piernicze to, ide na piwo".

> Trzecia?

Nom, i tu dopiero zaczynam myslec co dalej :) I ja to calkiem
powaznie, z tym piwem tez -- za 5zl i tak niczego konkretnego
nie zrobie, a przy piwie sie na chwile odpreze, przestane sie
denerwowac i bede mogla na spokojnie zastanowic sie, co dalej
z tym bajzlem zrobic. W nerwach nie ma sensu, bo czlowiek nie
mysli logicznie i popelnia glupie bledy na samym starcie.

Przy zalozeniu, ze dom tez mi szlag trafia, pierwsze co robie
to szukam jakiegos lokum na 2-3 miesiace. Znajomi, rodzina, w
ostatecznosci dogaduje sie z ktoryms znajomym zeby dal mi na
troche klucze od firmy to sie przekimam na sluzbowej kanapie.
W ostatecznej ostatecznosci jakas noclegownia nawet, pal licho
bo dlugo tam siedziec nie zamierzam a przespac sie trzeba.

Przy zalozeniu, ze dom mi jednak zostal, wynosze sie z jego
czesci a pozostala wynajmuje. W obecnej sytuacji daje mi to
pare stow miesiecznie, za ktore moge oplacic rachunki i cos
na ruszt wrzucic byle zoladek zapchac.

Kolejnym krokiem byloby przejscie sie do UP i pogadanie dosc
wyrywkowo z ludzmi, ktorzy widze ze studiuja ogloszenia branz
mi osobiscie potrzebnych. Znajduje minimum 4 osoby z ktorymi
siadam na tylku i ustalam, co mozna sensownego zrobic. Jak juz
ustalimy, wracam do UP i biore komplet papierow potrzebnych do
zalozenia spoldzielni socjalnej, dosc solidnie dotowanej przez
panstwo. Na tej bazie, poniewaz jestesmy zwolnieni ze wstepnych
oplat (organizacja non-profit), mozemy zaczac realizowac ta
dzialalnosc, ktora sobie wczesniej wymyslilismy.

A ciag dalszy, to juz czysta bieganina ktora wiele razy juz
przerobilam, wiec moge przerobic jeszcze raz, co mi szkodzi.

Przy pewnej dozie szczescia, w ciagu roku mozemy spokojnie
wyjsc na prosta, tyle ze mamy potem co dzieciom opowiadac ;)

Krotko mowiac, najpierw redukcja wydatkow do niezbednego do
dzialania minimum -- czyli musze miec telefon, ciuchy plus
miejsce do posiedzenia i pogadania, jesc moge za to malo i
niesmacznie nawet, spac tez wygodnie nie musze, czniac to.
Po zredukowaniu kosztow, znalezienie mozliwosci stworzenia
czegos bez inwestycji ze swojej strony. Etatu natomiast nie
szukam napewno, zbyt mnie to ograniczy czasowo zebym miala
szanse cokolwiek sensownego zrobic... No, ewentualnie jakas
fucha max 3 razy w tygodniu.

> I właśnie o to chodzi, żeby nauczyć tego tych ludzi.

Nie podejmuje sie. Dla mnie sa to rzeczy tak samo oczywiste
jak oddychanie, psychologiem natomiast nie jestem wiec nie
bede w stanie przekazac ich w taki sposob, zeby odniosly one
skutek u innych ludzi...


Kira

do góry

Dnia 04-09-2005 o 13:42:02 Kira <c...@-...pl> napisał:

>> Jeśli już coś można dla nich zrobić to jakieś warsztaty
>> na których podniosą swoją samoocenę, uwierzą w siebie,
>> pozbędą się wyuczonej bezradności, dadzą się przekonać,
>> że mogą osiągnąć, wszystko czego zapragną itp.itd.
>
> Problem polega na tym, ze to juz raczej podpadaloby pod
> solidna psychoterapie, a nie parudniowe zajecia grupowe.
> Watpie wiec, czy jest mozliwe do wykonania. W jakims tam
> zakresie napewno, ale dopiero w praktyce wyszloby w jakim
> dokladnie i jak mozna popoprawiac...
>
> Aczkolwiek jest to pierwszy faktycznie sensowny pomysl,
> na jaki natknelam sie w tym watku.

Ale leczenie zamknięte czy otwarte? W kaftanach czy może bez?

--
Odkąd myślę samodzielnie, głosuję na JK-M. http://pjkm.pl

do góry

Re to: Tomasz Płókarz [Sun, 04 Sep 2005 14:00:01 +0200]:


> Ale leczenie zamknięte czy otwarte? W kaftanach czy może bez?

To nie jest choroba psychiczna. Zadne z powyzszych wiec.


Kira

do góry

Dnia Sun, 04 Sep 2005 12:56:43 +0200, Kira napisał(a):

> Niektorzy pewnie tak, ale tez samymi urlopami niczego nie
> rozwiazesz. Ci o ktorych tu mowisz spokojnie przyjeliby tez
> z otwartymi ramionami aktualne etaty na aktualnych warunkach.


Ale pracodawcy nie maja ochoty ich zatrudnic w obowiazujacych
rozwiazaniach KP - i chodzi o to, a nie o checi pracownikow.

>> I nawet w przypadku wykopania z pracy nie maja szans na zasilek dla
>> besrobotnych, bo przeciez nie byli "zatrudnieni".
>
> A nie wiem jak to teraz jest, liczy sie umowa czy kwota jaka dostawales
> i z na jaka masz papierki?

DG musi trwac iles czasu i trzeba calkiem zlikwidowac, zeby miec prawo do
zasilku. Umowy zlecenie o ile sie orientuje nie daja prawa do zasilku
niezaleznie od czasu ich trwania i wysokosci pobranych kwot - chyba, ze
cos sie zmienilo bo nie sledze zmian.

do góry

W artykule <dfe12b$8rm$1@inews.gazeta.pl>
nbs napisał(a):

> Emerytura to srednio kilka lat zycia po ukonczeniu tzw. wieku
> emerytalnego i odpracowaniu stazu. Tylko kilka lat. Po co nam wiec ten
> przerosniety i zachlanny ZUS skoro spokojnie wystarczyloby prywatne
> ubezpieczenie lub nawet zwykla lokata bankowa? Ba, przez wieki starsi
> ludzie byli utrzymywani przez swoje rodziny. Patrzac na rozpad
> wspolczesnych rodzin to wcale nie byl taki zly sposob.

To ja wiem. Na swoją emeryturę też już sam sobie odkładam, a młody jestem.
Ale co zrobisz z tymi co nic nie odłożą, nawet do skarpetki, a nie tylko
na lokatę?

Pozdr,

--
Paweł 'Styx' Chuchmała
styx at irc dot pl

do góry

W artykule <1...@n...onet.pl>
b...@o...pl napisał(a):

>> W artykule <p...@g...pl>
>> Krzysztofsf napisał(a):
> tylko dlaczego w ameryce się dobrze żyje? a ubezpieczenie jest tam jak u nas
> zdrowotne

Pasterzom w Peru też się dobrze, żuje a nie mają żadnego. Myślisz że nasze
społeczeństwo tak bardzo przypomina amerykańskie, że u nas ten sam model
by się sprawdził? Ja uważam, że nie. Ktoś tutaj już przedstawił pomysł
który mi przypadł do gustu. Jest ustalana minimalna składka emerytalna i
jest ona kontrolowana przez państwo, ale sobie sam wybierasz gdzie te
pieniądze wpłacasz.

Pozdr,

--
Paweł 'Styx' Chuchmała
styx at irc dot pl

do góry

Dnia Sun, 04 Sep 2005 13:04:56 +0200, Moemi napisał(a):

> I właśnie o to chodzi, żeby nauczyć tego tych ludzi

Bzdura.
Twoja znajomosc bezrobocia i bezrobotnych jest na tym samym poziomie, jak
co poniektore wypowiedzi typu :"wszystkie kobiety to dziwki".
Po utracie pracy w 2002 bylem przygotowany na zaakceptowanie zatrudnienia
nieetatowego, nawet na czarno , za znacznie nizsze pieniadze i na
podrzednych stanowiskach - tyle, ze pracodawcy po prostu nie zapraszali
mnie na rozmowy - moje cv szly do kosza.

do góry

Dnia Sun, 04 Sep 2005 14:03:30 +0200, Kira napisał(a):

>
> Re to: Tomasz Płókarz [Sun, 04 Sep 2005 14:00:01 +0200]:
>
>
>> Ale leczenie zamknięte czy otwarte? W kaftanach czy może bez?
>
> To nie jest choroba psychiczna. Zadne z powyzszych wiec.
>
>
> Kira

swietny pomysl na wydawanie pieniedzy podatnikow i nowe etatu urzednicze.
A moze zorganizujesz na wzor "adopcji dziecka poczetego" program
"przygarnij bezrobotnego" ?

do góry

Krzysztofsf napisał(a):
Umowy zlecenie o ile sie orientuje nie daja prawa do zasilku
> niezaleznie od czasu ich trwania i wysokosci pobranych kwot - chyba, ze
> cos sie zmienilo bo nie sledze zmian.

Zmieniło się. Dają (oczywiście po spełnieniu warunków wysokości i czasu
trwania).
<http://www.1praca.gov.pl/index.php?id=4&tresc=1407>

Zbyszek

do góry

On 2005-09-04 07:50:10 +0200, nbs <n...@g...pl> said:

> Przemysław Maciuszko wrote:
>> Krzysztofsf <k...@g...pl> wrote:
>>>
>>> ulatwic zwalnianie i przyjmowanie pracownikow do pracy, zmniejszyc ilosc
>>> obowiazkowych dni urlopowych - czyli odejsc od tych przepisow kodeksu
>>> pracy, ktore tak broniac pracownika juz zatrudninego czynia ryzykownym i
>>> nieoplacalnym dla pracodawcy jego zatrudnienie.
>>
>>
>> Zmniejszyć ilość? Do ilu? 5 w ciągu roku? :) A może zrobić w ogóle urlop
>> niepłatnym, jak przy kontraktach?
>
> Popatrz na sytuacje na rynku pracy. Ludzie sami wybieraja kontrakty
> gdzie tylko sie da. Jeszcze troche a etat stanie sie reliktem
> przeszlosci, glownie z powodu "robienia pracownikom dobrze" na sile.

Raczej głównie z powodu "robienia pracodawcom dobrze" -> furtki
podatkowe, ułatwienia, obniżenia CIT, dopłaty, pomoc publiczna i co tam
jeszcze a zatrudnienie nie wzrasta. Dlaczego? Bo jak mi dadzą bez
zobowiązań parę baniek licząc naiwnie, że kogoś tam na służbę
przyjmę... a ja kupię nowy jacht i na Bahama! A te parę baniek skąd?
Ano z podatku VAT zgrabionego od tych maluczkich :) To się nazywa
wtórna redystrybucja jak jasny gwint. I wcale nie socjalistyczna a więc
prawomyślna :))))

>
> A liczba dni? Jednym wystarczy 5 innym 25. Moze by tak dac ludziom
> mozliwosc wyboru?

Wybacz: kosmiczna bzdura. W tym wypadku sterroryzowani pracownicy
hipermarketów saodzielnie, masowo i dobrowolnie wybieraliby zero dni
urlopu.

pozdrawiam
camel

do góry