Historia z życia.

Dzień 1.
Telefon, bym przyjechal na rozmowe we wtorek - niestety moglem dopiero w
czwartek - przelozylem - mialem zadzwonic.

Dzien 2.
DZwonie - niestety Pani kierownik ds rekrutacji nie ma czasu. Maja
zadzwonic w poniedzialek.

Dzien 3.
Nie dzwonia.

Dzien 4.
Wtorek. Dzwonie. Rozmawiam z pania kierowniczka. Slysze, ze bardzo jej
przeszkadzam, po co wogole dzwonie i ze nikogo nie potrzebuja na to
stanowisko, ze zadnej rekrutacji nie bylo.

<Pytanie - po co bylo ogloszenie w prasie?>

Dzien 5.
Znow dzwonia. Umawiam sie na czwartek.

Dzien 6.
Rozmowa <aha - na rozmowe jade 50 km>. Pani mi mowi, po przeczytaniu mi
mojego cv, ze z moim wyksztalceniem <inz> i doswiadczeniem <1,5 roku na
produkcji> nie nadaje sie. Najwyzej moge pakowac paczki - ale i tu nie
mam miejsc.

<Pytanie - czy ta mila Pani, ktora dwa razy mnie tak potraktowala -
chyba miala ciezkie dni:)) - nie mogla mi tego powiedziec przez telefon,
po co jechalem w sumie to 100km, zeby mi przeczytala to cv, i jakie qrna
trzeba miec wyksztacenie, jesli w ogloszeniu pisalo, ze wystarczy miec
sredni>

Cholerny kraj

Zycze by nikt nie mial spotkania z ta Pania.

pozdrawiam
--
---> gabriel <---
> gg: 44568 ^ icq:147054686 <
---> g...@o...pl <---