> niby mialem juz nie pisac, ale jak tu nie pisac? ;-)

A dlaczego miałbyś nie pisać?

>>Trudna decyzja, czy mając na utrzymaniu rodzinę, nie spłacony dom,
>>samochód etc. (...)
>>Dlaczego mam się wycofywać alo uciekać?

> dlaczego wycofanie ma oznaczac bankructwo albo ucieczke?
> ide do przodu - szukam miejsca gdzie zarobie wiecej i bedzie mi *lepiej*.

No wiesz, ja zakładam, że to co mam, to w danej chwili to jest to, co
mogę najlepiej i najwięcej - świnia-kabel chce mnie tego pozbawić.
Jeżeli jest miejsce, gdzie zarobię więcej i lepiej, to tam idę, bez
względu, czy ktoś kabluje na mnie czy nie, więc niejako z definicji w
tym momencie takiego miejsca nie ma, a pojawienie się świni- kabla nie
generuje lepszej pracy gdzie indziej.
Rzecz w tym, że ze względu na kabla odchodzisz tam, gdzie jest może
spokojniej, ale mniej i gorzej.
Coś mi się wydaje, że nie dostałeś jeszcze dobrze w dupę, bo masz pogląd
na życie jak ja sam kilka lat temu.

> Jak tu sie zemszcze, to to spowoduje eskalacje konfliktu, moze nawet wyleja
> swinie i co? na pewno od tego nie bede szczesliwszy, bo jak mi ktos potem
> powie, ze swinia zbankrutowala i bank pogonil ja z domu, a opieka spoleczna
> zabrala dzieci, to bede zyl ze swiadomoscia, ze sie do tego przyczynilem...

Romek, ja jestem uważany za osobę grającą fair (czy jestem to inna
sprawa), ale znam obywatela, co do którego nie miałbym przeciw by wraz z
rodziną grzebał po śmietniku - luksusy miałby, jak zasłuży, u Św.
Piotra. Jeżeli wykluczysz możliwośc karania osób, które są zdeprawowane
i złe, to uczynisz je bezkarnymi.
W zestawieniu ze zwykłym kablarstwem to brzmi mocno, ale jedna zakała
jest w stanie wyprodukować w firmie taki ferment, że parę osób wylatuje
lub odchodzi na gorsze. W skrajnym wypadku puści firmę z torbami.
Miałem przyjemność wyprowadzać z tarapatów firmę kolegi, w której
poprzedni derektór chciał wzywać Artura Andersena w celu przeprowadzenia
upadłości - nie był nauczony, jak ja nurkować w gównie i milionowe
niespłacone kredyty to dla niego był dopust boży. Ale w plotkowaniu i
kablowaniu był dobry.

> Jak znajde sobie inna prace, to super, nie ma mowy o poddawaniu sie.

No, wiesz w moim fachu dobrej roboty szuka się rok dwa, a żyć trzeba.

> Zreszta zmiana pracy z pewnego punktu widzenia _zawsze_ jest jakiegos rodzaju
> ,,poddaniem sie'' czy ,,porazka''. Ale ja na to patrze inaczej ;-).

Jaka tam porażka - wszystko co mnie nie zabija, czyni mnie mocniejszym
(to chyba napisał Sedes z Ebonitu).

>>Nie mam na myśli zemsty, lecz pragmatyzm, wroga należy zniszczyc, nawet,
>>jak darzymy go sympatią.
>
> ale ten watek nie jest o szefie ktory chce cos zrobic z konfliktem,
> tylko o pomysle na zemste na wspolpracowniku, ktory kabluje.

Sorry, mam ciągoty do tematów pobocznych, postaram się poprawić.

> Natomiast pomysl mszczenia sie oceniam jednoznacznie - bez wzgledu na sytuacje.
> ,,Dokopac gnidzie'' (...)
> Hmm moze o takiej zemscie myslal inicjator watku?

Daleki jestem od zemsty, a co było w inicjacji wątku - to wyznam, trochę
już nie pamiętam - zemsta to emocje, ja raczej odpowiadam, co należy
zrobić, by osiągnąć zamierzony skutek. Jak w Ojcu Chrzestnym: bracia się
kochają, ale jeden zabija drugiego, bo takie są reguły gry (w mojej
robocie nie zabija się na szczęście nikogo, ale w poprzedniej szef
często powoływał się na pewną szacowną osobę z, jak to moja babcia
mówiła, marginesu społecznego i kontekst tego powołania nie był
bynajmniej dwuznaczny). Dla ciekawości dodam, że osoba ta, na którą się
powoływano, leży dwa metry pod ziemią i raczej się nie rusza, a ten co
się na nią powoływał taki butny już nie jest.

> No i jeszcze jedno. WROGA.
> hmm. ZNISZCZYC. hmm...
> pragmatyzm w relacjach **(wspol)pracowniczych** ?

No tak, przecież wszyscy jesteśmy jedną wielką rodziną.
Tyle tylko, że są rodziny, w których ojciec gwałci córkę, syn pije i
kradnie, a matka się kurwi. I czasem z takiej rodziny nie idzie się wypisać.
Nie jestem bynajmniej pesymistą - wyrzucono mnie z pracy kilka razy,
więc sobie zrobiłem swoją pracę - i jest gites, na codzień jestem
pogodny i pełen optymizmu - nie udaję jednak, że świata brudnego i
podłego nie ma i mam świadomość, że czasem nie da się od niego uciec.
Szczęśliwi ci, co mogą.

> p.s. drugie postanowienie zaprzestania pisania w tym watku ;-)
> - do trzech razy sztuka?

Nie siedź tyle przy komputerze, bo na zewnątrz też jest fajnie.

Pzdr: Dogbert