Immona <c...@w...zpds.com.pl> napisał(a):

> ... i atmosfera wysoce
> nieformalna, czyli zartowanie, wesole komentowanie, ogolnie humor, rak
> problemow z mowieniem sobie i szefowi na "ty".
Ja mam 49 lat i też wolę nieformalną atmosferę. Wręcz uwielbiam taką
atmosferę. I to nie tylko z rówieśnikami, ale również z osobami 25 lat
młodszymi niż ja. Pracowałem niedawno również z absolwentami polibudy -
świeżymi jeszcze ciepłymi :)) - i ponieważ potraktowałem ich jak równych
partnerów, to oni mnie również, no i atmosfera była cały czas luźna,
a to pomagało zachować pogodę ducha w nawale pracy :)


> Sadze, ze niektorzy

A sądzę, że większość.

> maja
> wyobrazenie o starszych, ze sa czy tez moga byc mentalnosciowo w
poprzedniej
> epoce, tzn. sztywnosc i biurokratyzacja ("tego nie ma w moim zakresie
> obowiazkow, wiec tego nie zrobie" i pojecie profesjonalizmu jako
> zachowywanie sie w formalny sposob) i wieksze skrepowanie, mniejsza
> sklonnosc do ryzyka.
>
Bardzo jestem ciekaw na ile jest to doświadczenie, a na ile generalizacja.


> Moze odnosnie niektorych to sluszne wrazenie,
> generalizacja jest z pewnoscia krzywdzaca, ale przynajmniej wiadomo, co
> nalezy podkreslic i o obecnosci jakich cech nalezy przekonac, zeby pokazac,
> ze sie nie pasuje do tego stereotypu.
>
Totalna generalizacja tego stereotypu nie daje szans na pokazanie, że się
do niego nie pasuje. Moje doświadczenie jest takie, że papiery 49-latka
są najczęściej odwalane w pierwszym czytaniu i rozmowy wstępnej nie ma.


Marek


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/