Użytkownik "Piotr Przewłocki" <p...@p...onet.pl> napisał w
wiadomości news:d71i8u$o06$1@news.onet.pl...
> Immona napisał(a):
>
> [...]
>
> > I jeszcze jedno: uwazam za bzdure i infantylizm lecenie z czyms do PIPu
bez
> > kulturalnego porozmawiania przedtem z pracodawca o problemie.
>
> [...]
>
> Z jednek strony masz rację, z drugiej...
[ciach]
> Tydzień później otrzymałem wypowiedzenie "ze względu na konieczność
> restrukturyzacji firmy".
>

Ja tez dostalam ze swojej pierwszej etatowej wypowiedzenie za mniej wiecej
to samo - kulturalne porozmawianie na temat uczciwosci oraz innych rzeczy
dotyczacych pracy. I mysle, ze do konca zycia bedzie to dla mnie jeden z
powodow do dumy - zwlaszcza ze wszyscy inni byli zastraszeni na maxa i ze
mniej wiecej wiedzialam, co mnie czeka, a innej pracy do przejscia od zaraz
nie mialam, zas bycie wywalonym z pierwszej w zyciu pracy na umowe o prace,
zaraz po studiach, po przepracowaniu dosc krotkiego czasu to rzecz dosc
ryzykowna z punktu widzenia wygladu CV.

Nie ma co demonizowac utraty pracy na tyle, by sie godzic na zle
traktowanie. Prawda jest taka, ze utrata pracy zwykle nie oznacza
bezdomnosci i smierci glodowej. Zazwyczaj, jesli sytuacja sie przeciaga, to
sie przechodzi na utrzymanie - albo zakwaterowanie - rodziny. Kazdy jakas
ma. W lepszym przypadku, ma sie oszczednosci. Kazdy rozsadny czlowiek
powinien miec zaoszczedzone tyle, zeby przezyc na tych pieniadzach 6
miesiecy bez innych zrodel utrzymania - jesli go stac na odlozenie sobie
tyle.

Jakby ludzie mieli odwage dyskutowac, ryzykujac ewentualne bycie zwolnionym,
to by sie warunki pracy poprawily o wiele szybciej i bardziej niz wskutek
calej dzialalnosci zwiazkowej. Nie mogac znalezc kogos, kto bedzie cicho i
pokornie siedzial, ktoremus z kolejnych dyskutantow kolejne firmy beda dawac
to, do czego ma prawo.

I.