Nie warto

Mój znajomy po studiach (mgr inz) próbował zostać oficerem.
Poszeedł do WKU i powiedział że chce- a panowie powzruszali ramionami.
Wziął się do załatwiania (kilka flaszek i 3 miesiące czekania) i wysłali go
do podchorożówki do Wrocawia.
Pobiegał sobie pół roku po polach, został podporucznikiem podchorązym i
okazało się, że nie ma dla niego etatów - a ukończenie podchorążówki niczego
nie gwarantuje(mimo egzaminów zdanych na 5).
Etaty są- jak ktoś ma wsparcie znajomego półkownika (minimum)- i jasno to
było widać na egzaminach- bo ludzie z widoczną nadwagą i wysokimi
nieumiętnościami dostawali 6.
Po roku siedzenia w domu zaproponowali mu etat sierżanta gdzieś na drugim
końcu polski. Ponieważ z sierżanta bardzo ciężko awansować - znajomy dał
sobie spokój i przeniósł się do cywilnej roboty.
Jak nie masz wujka wysoko w hierarchi- to sobie daj spokój- a pewnie nie
masz- bo jak byś miał - tobyś był zorientowany.

Użytkownik "kazoo" <...@...pl> napisał w wiadomości
news:cmlkj6$jmj$1@nemesis.news.tpi.pl...
> > Witam, jestem tegorocznym absolwentem uczelni technicznej. Zawsze w moim
> > zyciu przewijaly sie mysli o wojsku ale jakos nie mialem nigdy odwagi
aby
> > sie zdecydowac na wojskowa szkole.
> > Zastanawiam sie czy mozliwe jest teraz zwiazanie swojej przyszlosci z
> > wojskiem. Jesli ktos mial podobne doswiadczenia z wojskiem po studiach
lub
> > jesli ktos sie orientuje jak to wyglada to prosze o odpowiedz.
> > Pozdrawiam
>
> Mnie rozniez interesuje ten temat. Zastanawiam sie czy w wypadku braku
pracy
> podjac taki krok i probowac zostac zolnierzem zawodowym. Moze ktos ma
jakies
> doswiadczenia, cos moze doradzic?
>
> P.S. Jestem po PWr (29lat)
>
> pozdrawiam.kazoo
>
>