Użytkownik "Alicja" <a...@a...pl> napisał w wiadomości
news:4f10.000001ab.41cee3b8@newsgate.onet.pl...
> Witam,
>
> Mój krewny ma nastepujacy problem:
> Pracuje on w duzym zakladzie państwowym (Kombinat HTS), gdzie przewiduja
> redukcje etatów do końca przyszlego roku. Za dobrowolne zwolnienie (musi
podjac
> decyzje do końca miesiąca) oferuja duza odprawe (potem odprawy beda
znacznie
> mniejsze). Boi sie, że po rezygnacji z pracy bedzie mial problemy ze
> znalezieniem nowej. Ma okolo 50 lat i przepracowane 24 lata pracy w tymże
> zakladzie jako pracownik umyslowy. Jak sądzicie czy ma czekac do konca
(zeby w
> razie czego miec te 25 lat stażu pracy) czy od razu decydowac sie na
> rezygnacje. Z gory dziekuje za wszelkie porady i wszelkie ewentualne
sugestie
> co ewentualnie mógłby potem robić.
>
> pozdrawiam,
>
> Alicja


Co to znaczy "pracownik umysłowy"?? - jakie ma wykształcenie -czy raczej -
na czym się zna. Pracownik umysłowy równie dobrze może oznaczać gościa p
maturze od przekładania papierów, a także managera, czlonka zarządy czy
wysoko postawionego dyrektora.

Jaką przejawia inicjatywę - na ile to człowiek "konkretny i zorganizowany" a
przy tym zaradny,, czy tez może "przeciętny szary obywatel, a na ile -
sorry za określenie - fajtłapa, osoba z niewielką inicjatywą, której raczej
trzeba pod nos podtykać (bo sama nie umie poszukać).
W tym wieku jeśli nie jest to osoba z szerokimi znajomościami i koneksjami
na rynku, a przy tym z dużą, cenioną wiedza, trudno mu będzie znaleźć drugą
pracę. Lepiej więc wtedy czekać i w międzyczasie rozglądać sięza czymś
nowym.
A jeśli jest to osoba dynamiczna, nie bojąca się ryzyka, być może nalezy
wziąć odprawę i zakłądac własny interes - w tym wieku nie musi być za późno,
a częśto to jedyna droga aby nie wegetować na zasiłku.

Tak właśnie zrobił mój ojciec - miał 52 lata, pracował "na państwowym",
które to wykupił inwestor zagraniczny - i tym co chcieli odejść dawał
3-letnią pensję. Ojciec po chwili namysłu zabrał oprawę, założył firmę, prze
pierwsze 5 lat łatwo nie było, ale na chleb starczało. Teraz (po ponad 10
latach) firma ojca zatrudnia 70 osób, stałe, kilkuletnie kontrakty z
Niemcami, Anglikami i Włochami i kilkumilionowe obroty (jeden z wiekszych
pracodawców w rejonie - miasto 25 tyś mieszkańców z "formalnym" bezrobociem
ok 25%).
No i teraz jest inny dylemat - ojciec w końcu coraz starszy, a ja z dobrą
praca ponad 300km od miejsca zamieszkania ojca ...