Użytkownik "McDooha" <m...@p...pl> napisał w wiadomości
news:d3e7629f713edfe5c2157766ecd987da@news.home.net.
pl...
> Pytanie (pewno retoryczne): co ma zrobic kobieta w wieku 50 lat ktora
cale
> swoje zycie przepracowala w biurze PKP (zadengo konkretnego
wyksztalcenia,
> umiejetnosci) a straciwszy ta posade w wyniku likwidacji nie moze znalezc
> nic innego. Wszedzie, nawet do durnej (czyt. niewymagajacej kwalifikacji
i
> wyksztalcenia) pracy w supermarkecie biora mlode osoby. Moj post nie ma
na
> celu biadolenia na system (za duzo tego) ale autentyczna nadzieje ze COS
> zasugerujecie.....Rozpatrujemy juz rozne opcje, zaczynamy nawet z
> desperacja patrzec na ogloszenia typu: skladanie dlugopisow, zadzwon..
> HELP!!!

To rzeczywiście jest problem. Moja mama w wieku 45 lat zmuszona była pójść
do pracy po 20 latach spędzonych w domu na opiece nad ciężko chorymi
dziećmi. Szukała wszędzie. Wreszcie podjęła pracę jako opiekunka w opiece
społecznej. na starość przyszło jej dźwigać i myć 100-kilowych
sparaliżowanych dziadków. Nie żeby się skarżyła, ale to ciężka praca i nie
polecam, chciałam tylko pokazać że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście,
moja mama po kilku latach została przeniesiona do biura i obecnie w wieku
50-paru lat kończy szkołę, pracuje jako specjalista pracy socjalnej,
nauczyła się obsługi komputera i angielskiego . Najważniejsze to nie poddać
się i próbować wszędzie.
pozdrawiam