> zdolnosci stwierdzic mozna dopiero w czasie Twojej pracy.
> Stwierdzic je musza Twoi przelozeni, a nie Ty.
> Takie stawianie sprawy przez kogos, kto jak sadze nie byl nigdy
> kierownikiem w warunkach komercyjnych jest - wybacz - smieszne.

To w takim razie po co są wszystkie te pytania na rozmowie, skoro i tak nie
można od razu ich zweryfikować?



> Po przeczytaniu tych Twoich 3 postow tez nie mialbym ochoty ani byc Twoim
> wspolpracownikiem, ani podwladnym ani nawet przelozonym.
> To czego _zdecydowanie_ Ci - oczywiscie moim zdaniem - brakuje,
> to odrobina [nie za duzo, bo pokorne ciele poza tym, ze dwie matki ssie,
> to tez jest bytem niezbyt porzadanym w _normalnej_ pracy] pokory.

Hmm, tylko dlatego że nie pozwolę się traktować jak popychadło na rynku
pracy stwierdzasz, że nie mam pokory? Chyba nie wiesz, co znaczy mieć
pokorę.

1. "Pokora jest zauważaniem bez żadnej przesady swojej sytuacji, więc
spełnieniem ideału mędrców starożytnych poznania samego siebie. Zatem
antytezą pokory jest głupota, która jest przyczyną tych wypaczeń."
2. Pokora:: Dzisiaj często nie rozumiana, mimo to ważna cnota chrześcijańska
(właściwie: odwaga służenia). Wywodzi się nie ze świadomości hierarchii
społecznej, lecz z poczucia zarówno własnej wartości, jak i własnej
niedoskonałości. Pokora bierze swój początek ze spotkania z Bogiem i
sprawdza się w stosunku do ludzi (Mt 11, 29). Jest czymś innym niż skromność
(albo wprost bojaźliwość) l nie ma nic wspólnego z uniżonością i z poczuciem
niższości. ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

--
// Pozdrawiam lub nie - kto jak woli :)
// Witiia