Sekstus Empiryk wrote:

> Z mojej perspektywy - praktycznie dowolna na pełny etat.
> Jeżeli muszę wstać o 7 i wracam zmęczony o 17, to taki dzień jest dla mnie
> stracony. Na życie zostają tylko weekendy.
>

Jak dla mnie Twoj problem wynika z blednego wyobrazenia o pracy. Owszem,
jest mnostwo takiej pracy, ze wracasz zmeczony o 17-stej i nie masz sily
na nic wiecej i dzien jest stracony. Jednak dzisiejszy dzien (u mnie
wlasnie jest wieczor), choc byl typowym dniem roboczym, nie jest dla
mnie bynajmniej stracony pod wzgledem rozkoszowania sie zyciem i jestem
nawet na tyle w formie, zeby odpowiadac na posty takie jak Twoj. :D
Zycie polegajace na spacerach i przegladaniu sie w oczach tez po jakims
czasie traci urok, poniewaz w naturze czlowieka lezy dazenie do coraz to
nowych celow i cieszenie sie ich osiaganiem. Znam osoby, ktore maja tyle
kasy, ze moga nic nie robic i wiesz co? Wszyscy cos robia. Aktywny umysl
nie wytrzyma dluzszej bezczynnosci.

Proponuje, zebys zamiast kombinowac, jak zyc poza systemem, znalazl
sobie w nim miejsce spelniajace Twoje potrzeby. Ktos zaproponowal
telefon zaufania - nie zgadzam sie, jestes zdecydowanie za narcystyczna
osobowoscia na taka prace :D - ale sa prace, w ktorych ktos taki jak Ty
moze sie dobrze bawic i wracac po nich do domu naenergetyzowany, a nie
wycienczony, albo wykonywac je w ogole nie wychodzac z domu.

I.
--
http://nz.pasnik.pl
mieszkam w Nowej Zelandii :) ::: GG: 7370533