Użytkownik Serwiz napisał:

>>Spróbuj żyć za 600-1000 zł pracując po 9-10 godzin, nawet jak
>>nie masz rodziny i nie płacisz czynszu. Porozmawiamy po 3 miesiącach.

> Żyłem i od tego zaczynałem bo w d... mi sie nie przewróciło. Od czegoś
> trzeba zawsze zacząć zwłaszcza że przy zatrudnianiu nowego pracownika jego
> dochodowość jest minimalna i czasami nie pokrywająca kosztów jego
> zatrudnienia i nie mam na myśli wyzysku tylko po prostu koszty i tyle.

No, wiesz, ja kiedyś, jak miałem siedem lat, to nie zarabiałem wogóle, a
żyłem - przy takiej argumentacji trudno kogokolwiek przekonać, Ja
chciałem namówić przedpiszcę na eksperyment ekonomiczny, a Ty piszesz,
że znasz jego wynik, zanim się odbył.
Propozycja 1k zł jest może do przyjęcia dla początkującego majsterklepki
czy bufetowej, dokarmiającej zlewkami inwentarz - ale jako propozycja
zwieńczająca karierę osoby z doświadczeniem i umiejętnościami jest
raczej w złym guście. Pracownik nie ponosi kosztów działalności,
ponieważ normalne ryzyko biznesowe nie jego dotyczy. Pracownik dziś ma
tyle, a jutro trochę więcej, albo mniej, pracodawca docelowo zgarnia
całą pulę. Dlatego domaganie się, by pracownik współuczestniczył w
ryzyku biznesowym jest pomysłem nieeleganckim. Spróbuj, jak będziesz
miał okazję, zaproponować prezesowi spółki giełdowej płacę w okolicy 1k,
"bo panie, pan się dopiero wdraża". Zobaczysz ilu i jakich chętnych
znajdziesz. Pracodawca powinien odwoływać się do umiejętności pracownika
i ze swojego punktu widzdenia efektów jego pracy. Nie do tego, że
pracownik nie ma za co żyć, albo ma kredyt do spłacenia i można cisnąć
go, jak cytrynę.

Dogbert